The wedding - Part 9

“Awel, waar heb jij de godganse dag uitgehangen?” vraagt mijn vader boos. “Oh Britt daar ben je. Waar heb je gezeten, meid?” vraagt mijn moeder iets vriendelijker. Zou ik het nu zeggen of liegen? “Melody, Tracy & Abbie zijn een dagje naar hier gekomen. We zijn een film gaan zien” floep ik eruit. “En nu nog gaan liegen ook, we hebben Melody’s moeder aan de lijn gehad. Zij zitten nu te bruinen aan de spaanse kust. Waar was je echt?” “Euhm, bij die jongen dat ik ontmoet heb op het trouwfeest.” “Ah zo, je laat ons hier maar achter voor een jongen, laat niks van je horen en  liegt er dan nog is bovenop. Dit laat ik zomaar niet laten voorbij gaan. Ga nu naar je kamer en je komt er niet uit voor ik het zeg!” zegt mijn vader boos. Als ik naar de lift loop, denk ik: owh god wat heb ik nu weer gedaan? Maar eigenlijk, het was de moeite waard. Ik moet  lachen bij de gedachte dat ik een vriendje heb en niet zomaar een vriendje. Het doet me alles vergeten. De ruzie, de straf die eraan zit te komen… Eens op mijn kamer, kijk ik naar mijn gsm. Zayn heeft me een berichtje gestuurd met de vraag of alles oke is. Ik besluit om hem op te bellen. “Zayn, it’s me. I’m okay but I had a fight with my parents. They didn’t like that I ignored their calls and texts” “I knew it was a bad idea. I’m so sorry” “No it’s okay. It was totally worth it.” “Are they going to punish you?” “I think so, I don’t know what but my dad said that a punishment was coming so…” “Babe, I gotta hang up. Got some stuff to do. Call me when you know more” “Yeah, okay” Ik druk op het hoorntje en val op het bed. Het was toch zo’n zalig gevoel. Ja, ik geef het toe. Ik ben verliefd op Zayn Malik. Toen hij babe tegen me zei, versnelde mijn hartslag voor even. Mijn moeder haalt me uit mijn droom. “Je vader en ik wachten beneden op je voor het eten” zegt ze en weg is ze. Ik slenter naar beneden en zet me aan tafel. Het eten word geserveerd. “We hebben besloten om terug naar België te gaan” zegt mijn vader ineens. Mijn zin om te eten is direct over. “Wat? Waarom” zeg ik overstuur. “Je acties van vandaag waren er over. Zie dit als een soort straf. Thuis heb je direct huisarrest.” “Morgen nemen we s’middags de trein terug naar België. Tegen dan moeten je koffer zijn gepakt.” gaat mijn moeder verder. “Ook ga je je hotelkamer niet buiten zonder dat je toestemming hebt van ons. En nog iets, je gsm mag je afgeven” zegt mijn vader. “Is het al niet genoeg? Waarom moet ik mijn gsm nu afgeven?” antwoord ik boos. “Je mag geen contact meer hebben met die jongen. We weten wie het is en het is beter zo” vertelt mijn moeder op een zachtaardige toon. Ik sta op en loop weg van de tafel. “Wat ga je doen?” vraagt mijn vader. “Mijn gsm halen!” roep ik boos voor gans het restaurant. Eens op mijn kamer beginnen de tranen al te vloeien. Ik haal mijn gsm uit mijn zak en schrijf gauw Zayn’s nummer over. Mijn moeder loopt mijn kamer binnen en pakt mijn gsm uit mijn handen. “Sorry” zegt ze nog.

The wedding - Part 8

Gelukkig stonden ze me niet op te wachten bij de deur. De volgende ochtend staat er nog niets op de planning. “Je moeder en ik zullen is overleggen wat we kunnen doen. Jij kunt ondertussen naar je kamer gaan ofzo. Het kan zijn dat we naar ergens anders vertrekken morgen.” zegt mijn vader bij het ontbijt. Er is niets anders te beleven dus ga ik naar mijn kamer. Niet veel later krijg ik een berichtje van Zayn. “Can you come downstairs?” staat erin. Als ik beneden ben, zie ik dat mijn ouders niet meer in het restaurant zitten. Ik kijk rond maar zie Zayn niet staan. “Miss? Miss!” hoor ik. De dame aan de balie roept me. “This boy is looking for you” zegt ze. “You’re Britt?” zegt de jongen met een gezicht dat ik ook al is heb gezien. “Yeah” “Zayn sended me to get you. I’m Liam” Daarom herkende ik hem, hij is een van One Direction. “Why? Is he too busy?” “No, but I can’t say much. Come’on we need to go” zegt hij en leid me in een auto. Op het laatste vergezelt Niall me op de wandeling naar een of andere plek. “It was nice meeting you, this is the place I had to drop you off. Have fun!” zegt Niall en verdwijnt. Het is redelijk stil en de plek had een mooi uitzicht over Londen. Ik zet me neer op het bankje, dat er staat, en wacht op Zayn. Na een paar minuten schuiven een paar handen voor mij ogen. “Hye there” lacht Zayn en kust me op het voorhoofd. Hij zit nog niet lang neer of ik pak hem al vast. “So, do you like the view?” “Yeah, it’s nice” “I wanted you to see it. I come here every time after a busy schedule, to relax” “Why did the other boys bring me?” “Oh yeah I’m sorry, it’s for the press. To confuse them. I probably must have told you.” “No it’s okay” Hij legt zijn arm rond mij en ik leg mijn hoofd op zijn schouders. Onze vinger haken in elkaar en we genieten van het uitzicht. “How are we going to do things? I think we’re leaving soon, I don’t know if it’s back to Belgium or to somewhere else in England.” “We’ll figure something out. Now we have to enjoy the time that we can be together” lacht hij en kust me. De tijd vliegt voorbij. Zayn had ook drinken en hapjes bij. We hadden de ganse tijd gepraat over vanalles. Mijn gsm had ik uitgezet omdat mijn ouders me belden enzo. Ik had geen zin om me te verantwoorden en dan terug te moeten. “How long have we been here?” vraag ik wanneer het stilaan donker word. “A couple of hours, do you want to go back?” “Maybe, my parents will be pissed but I want to be with you” “I don’t want your parents to think I’m a bad influence on you” “1hour and then we’ll go back, please?” “Yeah okay” stemt Zayn in. Ik leg mijn hoofd op zijn schoot en kijk naar de sterrenhemel. Een uur later nemen we afscheid en zet een chauffeur me af aan het hotel. Mijn ouders stonden me op te wachten. Nu moest ik hen alles uitleggen, ik had schrik voor hun reactie…

The wedding - Part 7

Op mijn pantoffels slof ik naar de deur. Zonder door het gaatje te piepen, steek ik mijn hoofd door de deur. “Owh I hope I didn’t wake you. Work in the studio lasted longer than I thought. Maybe we can drink something in the bar downstairs?” zegt Zayn. “If you wait, I can change” lach ik en sla de deur terug dicht. 5minuten later loop ik de kamer uit. We zeggen niets tegen elkaar op de weg naar beneden. “Don’t you think the press will see us?” vraag ik om de stilte doorbreken. “No, they don’t expect me to sit in a bar in a hotel. And if they find us, we’ll have to call it a day” zegt Zayn en we komen aan aan de bar. Het is er redelijk rustig. We installeren ons uit het zicht van de ingang aan de bar. “Actually, I don’t know your name yet” “Oh it’s Britt” “That doesn’t sound familiar here” “No, I’m not from here. I’m Belgian.” “And you’re family of Sarah?” “Yeah, let’s call it far family.” “I thought you weren’t from here, with that cute accent” Ik moet weer verlegen lachen en drink een wat van mijn drankje. “You know what’s weird?” “No, tell me” “Normally I’m quiet and shy but with you… I don’t know, it’s a whole other me. I talk more and I’m even flirting, which I don’t do lots” Ik kijk even rond of niemand naar ons zit te zien ofzo en dan zie ik mijn ouders passeren. Ik duik weg zodat ze mij niet zien want ze staan nog even te twijfelen om iets te drinken in de bar. Gelukkig gaan ze door maar dan krijg ik schrik dat ze mij willen controleren. “What’s wrong?” vraagt Zayn als hij ziet dat ik haastig mijn drankje op drink. “ I think it’s best to go back to my room” “What? Did you spot paparazzi?” “ Nonono, I saw that my parents came back. They might go and check if I’m still in my room so…” Ik zet mijn leeg glas op de bar. “It was nice talking to you” zeg ik en geef hem een kus op de wang. Ik kijk eerst of de kust veilig is en loop dan naar de lift, die lang op zich laat wachten. “Uhm you forgot something” hoor ik Zayn achter mij zeggen. Hij legt mijn gsm in mijn handen. “ I put my phonenumber in it just in case” knipoogt hij. “Oh thanks” zeg ik en draai me weer om. Nog voor ik de lift kan instappen pakt Zayn mijn hand terug vast en trekt mij tot bij hem. Net zoals op het feest zijn onze hoofden niet zo ver van elkaar verwijderd maar deze keer heeft Zayn geen haast en drukt zijn lippen op de mijne. Juist dan gaat de lift open en ik loop erin. Zayn blijft staan tot als de deuren zich sluiten. Mijn gsm, die in mijn handen ligt, trilt. “It was nice talking to you too” zegt het smsje

The wedding - Part 6

Mijn verveelde blik maakt direct plaats voor een glimlach. “Zayn?” “Shhhtt, they may not reconise me” lacht Zayn me aan vanonder zijn zonnebril en muts. “What are you doing here?” vragen we tegelijkertijd. “Oh you first” “No no, ladies first” “Well my dad decided to explore some more of England, starting with Londen. You?” “Need to record some extra songs for the album in the studio some streets away. Was getting some starbucks for the guys and then I saw someone that looked like you. The rest you know” “How did reconise me?” “I just simply didn’t forget you” flirt Zayn. “Britt! We gaan door!” roept mijn moeder en sluit zich terug aan de groep. “I need to go”zucht ik. “Me too, I think the guys don’t like to have cold coffee. When can I see you again?” “Euhm euhm” Ik wil naar mijn gsm grijpen maar die zit in de rugzak van mijn vader. Tegelijkertijd zie ik dat de groep afslaat, een andere straat in. “I stay at … hotel, close to trafalgar square. Room 125!” roep ik hem toe als ik de groep achtervolg. Gauw kijk ik hem nog is aan voordat ik de straat insla. Gelukkig waren ze nog niet ver en ben ik rap bij hun. “Wie was dat?” vraagt mijn moeder streng. “Oh iemand die dacht dat ik de weg wist naar een of ander gelegenheid” lieg ik. Ik moet zeggen met mijn blazer en gele broek, zie ik er niet echt uit als een toerist. Op de terugweg naar het hotel, denk ik aan mijn toevallige ontmoeting met Zayn vandaag. Ik had gedacht dat ik hem niet meer ging zien na het feest. Blijkbaar was hij me nog niet vergeten en zijn flirtgedrag ook niet. “Je moeder en ik gaan nog is het stad in vanavond, kom je mee?” vraagt mijn vader aan het avondeten. “Nee, dankje. Ik heb al genoeg gelopen vandaag” antwoord ik. Dus na het avondeten splitsen onze wegen, zij het stad in en ik naar mijn kamer. Voor ik het bed induik, verdiep ik me in mijn boek. Daarna maak ik me klaar om te gaan slapen. Tanden poetsen, pyjama aandoen… Je kent het ritueel wel. Ik geniet nog even van het uitzicht voor ik de gordijnen toeschuif. Eigenlijk was ik niet moe van vandaag, ik had gewoon geen zin meer om weer een wat rond te zien. Ik kan dan ook niet echt in slaap geraken aangezien ik toch niet moe ben. Daarom kruip ik terug uit mijn bed en sla mijn boek weer open. Het was ongeveer 23u en er klopte iemand op de deur. Wie klopt er in hemelsnaam op iemands deur om 23u?

The Wedding - Part 5

Op de weg naar Londen kon ik aan niets anders denken. Het was echt de eerste keer dat ik een jongen leuk vond en dat een jongen mij leuk vond. Achteraf gezien was gans het gesprek dat we hadden 1flirt. Maar omdat ik dat nog niet had meegemaakt, viel het mij niet op. En dan die dans achteraf, mhmhmh ik kan het mij seconde per seconde herinneren. Als ze een paar seconden later hem hadden geroepen dan had ik misschien wel met hem gekust. Wat zou er dan zijn gebeurt? Zou ik hier dan ook gezeten hebben? Of zou het beter zijn geweest om hem niet gekust te hebben? “We zijn er bijna” zegt mijn vader. Een kwartier later stappen we het hotel binnen. “Je hebt een kamer alleen” lacht mijn moeder en geeft me een sleutel. “Morgen om 9u aan het ontbijt” zeggen mijn ouder nog voor ze in de lift verdwijnen. Op mijn kamer, haal ik alles uit mijn valies en leg het netjes op de schappen. Als ik op het bed lig, flitsen de momenten met Zayn voorbij. Van het moment ik hem zag in de kerk tot wanneer hij me het laatst aankeek en wegging. Zijn bruine ogen die me zo aankeken elke keer dat we elkaar kruisten. Nu ja, verleden is verleden. Ik zette het van me af en probeerde te slapen. De volgende ochtend, na het ontbijt, is het direct tijd voor een of andere rondleiding.  Saai, om het met 1woord samen te vatten. Ik denk meer aan Zayn, hoewel ik het beter niet doe, dan dat ik de uitleg volg. Na een klein halfuur mogen we eindelijk de bus uit. Mijn gat begon al zeer te doen van constant te zitten maar nu moeten we nog stappen. Ik slenter vanachter de groep en heb totaal geen interesse. Mijn taak was om foto’s te trekken dus doe ik wat van mij verwacht word. Een foto van moeder en vader bij dat standbeeld hier, een foto van het gebouw daar… En zo gaat het maar door. We hebben al zeker de helft van Londen doorkruist en mijn voeten beginnen zeer te doen. De gids stopt even bij een of ander gebouw. “So this building is…” begint hij met zijn zoveelste uitleg. Hopelijk is het niet lang meer tot het einde. Kan er mij iemand hieruit help, alstublieft? Pff…. Ineens word er op mijn schouders getikt. “Didn’t expect to see you here” zegt een bekende stem.

The wedding - Part 4

Het gebeurde zo rap. Ik ging juist voor de eerste keer van mijn leven een jongen kussen. Niet zo maar een jongen natuurlijk, Zayn Malik van One Direction. “Zayn Malik!” word er geroepen. Zayn trekt zijn hoofd weg van de mijne zonder dat het elkaar geraakt had. “Sorry” zegt hij en loopt de dansvloer af. Zijn moeder staat hem op te wachten. Achter haar staat een of andere man. Die fluistert iets in zijn oor en Zayn word weggeleid. Onze blikken kruisen nog 1keer wanneer hij voor de laatste keer achter hem kijkt. Aan zijn blik kun je zien dat hij er echt niet kan aandoen. Teleurgesteld druip ik de dansvloer af. Naast de dansvloer staat er een verassing op me te wachten. “Hallo Britt” lacht mijn vader. Ik zet een fake lach op en ga naar hem toe. “Je hebt het gehaald, ik dacht dat je niet meer ging komen” zucht ik als ik hem knuffel. “Dit kon ik niet missen” zegt mijn vader. Mijn moeder is er ook komen bijstaan. “Je vader heeft nog iets te vertellen” glimlacht ze. “Ja, wat?” vraag ik nieuwsgierig. “Ik heb deze week een ganse week nog vakantie en ik wil met jullie nog een wat meer van Engeland zien” “jeej!” zeg ik zo enthousiast mogelijk. “Ik heb wel 1probleem, ik heb maar kleren mee voor 3dagen” “Ik heb extra kleren ingepakt voor het geval het ging doorgaan” lacht mijn moeder. Mijn vader gaat op zoek naar het pasgetrouwde koppel om hen te feliciteren. Ik krijg het gezelschap van Tracy, Abbie & Melody. “What was that huh?” lacht Abbie. “You were pretty close, what happend?” vraagt Tracy. “Wasn’t it close enough to bump into him?” zegt Melody jaloers. Ik haal mijn schouders op en zeg niets. “Awh, are you okay?” “Yeah, I’m fine. It was just…  a dissapointment or something” “You should be glad. I think there are many girls who wanted to swap places with you.” Zegt Melody weer jaloers. “Melody please, be glad for her” klinkt het. “Sorry, I wish I was you” verontschuldigt ze zich. “It’s okay, group hug?” “GROUP HUG!”  roept Abbie. Mijn vader komt terug en gebaart me dat we weg moeten. “Oh I need to go” zucht ik. We wisselen gauw nog onze gsmnummers uit en dan verlaat ik het feest. “Wat staat er allemaal op de planning?” vraag ik aan mijn vader. “We rijden zeker nog vandaag naar Londen en daar zullen we verder zien” zegt hij.

The wedding - Part 3

Daarom vond ik hem niet dus. “Well, at least you didn’t  scream your longs out in my face” lacht Zayn als hij ziet dat ik me heb verslikt. Ik lach even en drink nog een wat. “You’re not dancing, why not?” “The food, a little bit too much. What about you? I thought you were the best dancer of the 5 now” “Just enjoying the time that they leave me alone” “Oh you’re famous , what do you expect?” zeg ik en zie dat Tracy mijn aandacht wil trekken. Uit haar gebarentaal versta ik dat oftuwel ik met Zayn moet dansen ofdat ik hem moet sturen naar haar. “If you search someone to dance with, I think I know some girls here that will volunteer” zeg ik. Zayn zet zijn aanstekelijke lach weer op. “And you? Will you volunteer?” “If there wasn’t so much to eat, maybe I would” “Can I buy you a drink than?” vraagt Zayn. Dat kon ik niet afslaan maar we zaten op een feest, de drank was gratis. “No but you can order one from me” lach ik “ the drinks are free” “Oh right, fail. What do you want?” Samen drinken we op ons gemak ons drankje op. Ondertussen praten we een wat. Ook lachen we met mijn moeder die nog altijd met haar idiote danspassen op de dansvloer staat. Mijn glas is bijna leeg als er een aanstekelijk liedje opstaat. Mijn hoofd begint op de maat van de muziek te bewegen en ik kan het niet tegenhouden. “If you want to dance, go!” zegt Zayn als hij het opmerkt. “No thanks” “Why? Your dancemoves can’t be so bad as you mother’s” “Believe me, it is.” zeg ik. “Okay, I’ll dance too. Come’on!” lacht Zayn en trekt me de dansvloer op. Zayn danst uitmuntend en ik voel me echt een amateur. Het is druk op de dansvloer. Ik merk ineens niet dat Abbie, Tracy & Melody bij ons staan. Pas als Abbie me een por in de zij geeft. “Can you please introduce us to him?” fluistert ze in mijn oor. Zayn, die nog druk aan het dansen is, heeft nog niets opgemerkt.  “Zayn? I want to introduce you to my friends Tracy, Abbie & Melody” “Oh hye girls” lacht Zayn en weg was hij. Eerst een knuffel dan handtekeningen, foto’s… Noem maar op. Ik verschans me terug naar de bar. Ik stond er anders maar toch gewoon bij voor niks. Na een half uur duikt Zayn weer naast me op. “Where were you?” vraagt hij. “Oh I was thursty” lach ik. En dan gebeurde het, ik had het kunnen voorspellen. De dj schakelde over naar tragere muziek en iedereen begon te slowen. “May I have this dance?” vraagt Zayn beleeft wanneer hij mijn hand pakt. “Euhm sure...” zeg ik. Eens op de dansvloer pakt Zayn me stevig vast en waar zijn lichaam in contact komt met het mijne, begint het te tintelen. “Did I mention that your dress looks pretty on you?” fluistert Zayn in mijn oor. Ik begin verlegen te lachen en fluister terug: “And did I said that you are looking very handsome in your suit?” Mijn hoofd staat nu pal voor de zijne en zijn bruine ogen kijken recht in de mijne. Het is alsof een zwaartekracht onze hoofden naar elkaar toe trekt…

The wedding - Part 2

Het kleed van Sarah is supermooi. Tijdens hun trouwgeloften pinkt iedereen een traantje weg. Soms ga ik terug op zoek naar die bruine ogen. Zayn zit aan de andere kant bijna vooraan. Het enige dat ik kan zien is zijn achterkant. Gelukkig is de mis niet te langdradig. Nadat ga ik op zoek naar mijn moeder, die ik ben kwijtgespeeld. Ik  bots tegen iemand op als ik de andere kant op kijk voor mijn moeder. “Oh sorry” verontschuldig ik me. De persoon draait zich om en ik herken de blik. “It’s nothing” lacht Zayn en draait zich om. “Britt! Over here!” roept Abbie. Mijn moeder staat bij hun. “Ga je mee met hun? Ik kom later” zegt ze. Ik word meegetrokken in een auto. “Where are we going?” vraag ik. “Oh to the party off course” lacht Melody. In hun grote  tuin worden nog een paar tenten opgetrokken en is het een beetje een chaos. “Can we help?” stelt Tracy voor en we worden direct aan het werk gezet. Wanneer het volk toekomt is alles in orde. Het pasgetrouwde koppel worden onder luid applaus verwelkomt. Eerst is het aperitief met schuimwijn en hapjes. Daarna nog een 4gangenmenu. Ik zit aan een tafel met alle jongere nichten en neven. Melody, Tracy & Abbie zitten ook aan mijn tafel. Zayn zit aan de andere tafel met nichten en neven van de bruidegom. Hij krijgt natuurlijk redelijk veel aandacht. Er word een wat afgebabbelt aan onze tafel. Vooral Melody lijkt haar mond niet te kunnen stilhouden. Als ik niet meer volg, kijk ik is opzij naar Zayn. Abbie betrapt me en begint te lachen. “He’s hot, isn’t he?” lacht ze. “Yeah, he is. I bumped into him today.” lach ik terug. “You what?!” klinkt het. “Wow she has been closer to him than I ever been” zegt Melody jaloers. Na het voorgerecht en de soep zit ik al goed vol. Van het hoofdgerecht eet ik dus maar 1 bord. Van het dessert kan ik niet afblijven en ik zit stampvol. Ik kan me amper verplaatsen naar de dansvloer voor de openingdans. Abbie wil me direct erna de dansvloer optrekken maar ik zeg vriendelijk dat ik mijn eten nog een wat wil laten zakken. Ik ga terug naar mijn plaats om even te rusten. Ik schaam me als ik zie hoe mijn moeder danst. Haar bewegingen trekken op niks. Omdat ik dorst krijg verplaats ik me naar de bar, die dichter staat bij de dansvloer. Ik bestel iets en kijk even rond om te zien of ik Zayn kan vinden.  Hij lijkt nergens te bespeuren. “Are you going to drink that? Otherwise…” zegt een stem achter mij. Blijkbaar stond mijn drankje al een tijdje op de bar. Ik draaide me om en pak mijn drankje. Ik drink ervan ,maar als ik zie wie er naast me staat, verslik ik me bijna.

The wedding - Part 1

“Is je koffer al gepakt voor morgen?” vraagt mijn moeder direct als ik terug thuis kom van een uitje met mijn vriendinnen. “Nee, ik zal er direct beginnen” zeg ik en loop direct naar mijn kamer. Morgen Engeland. We hebben daar verre familie zitten en er trouwt iemand. Het was wel een verassing toen de uitnodiging binnenviel want de banden waren een beetje verslapt. Mijn moeder had af en toe wel contact met een of andere verre tante. Het is de dochter van die tante dat trouwt. Ik pak mijn lieveling t-shirts en jeans mee. Ook de outfit voor de trouw mag ik niet vergeten. Een mooi bloemenkleedje met bijpassende sandalen, armbanden en handtas. Ik heb er lang op gezocht, wat ik zou aandoen, maar toen ik het kleedje zag hangen, moest ik het hebben. Ik zet mijn koffer beneden bij de rest. Het is alleen ik en mijn moeder, mijn vader reist constant de wereld rond. Ik ben het wel gewoon om alleen een moeder te hebben. Het is ook daarom dat ik een goede band met haar heb. Mijn vader zie ik alleen op feestjes of via skype. Hij ging zien of hij op tijd op de trouw geraakte. Dat zou de eerste keer in 2maanden zijn dat ik hem zag dus hoopte ik een beetje dat hij kwam. Ik bekeek nog is gauw de uitnodiging. ‘The Bradley’s & The Malik family announce…’ Malik, van waar ken ik die naam? De volgende ochtend is het vroeg opstaan. Trein pakken, naar het hotel gaan, familie is bezoeken voor de trouw, even een wat rondneuzen… Een heleboel dingen voor 1dag maar toch vliegt ze voorbij. Tijdens het familiebezoek ben ik bevriend geraakt van meisjes van mijn leeftijd. Op de dag van de trouw moeten al vroeg in de kerk zijn. Mijn moeder wilt goed vooraan zitten. De kerk komt voller en voller te zitten. Even zit ik alleen als mijn moeder is gaat kijken bij de bruid. Ik trek een wat foto’s van de mooi versierde kerk. Melody, 1 van de meisjes die ik gisteren heb leren kennen, komt naast me zitten. “Why don’t you come and sit with us?” vraagt ze en wijst naar 2 stoelen die vrij zijn aan de andere kant bij haar, Tracy en Abbie. “Good idea, if I see my mum I’ll ask her” antwoord ik in mijn beste Engels. Niet veel later komt mijn moeder terug en we verhuizen naar de andere kant. Melody, Abbie & Tracy maken ineens een gilgeluidje,beginnen te fluisteren en te wijzen. Ik kijk naar waar ze wijzen. Zayn Malik, vandaar dat ik die naam herkende, van One Direction. Ik kende hem van in de boekjes maar ben niet echt fan. In zijn pak en in het echt, lijkt hij nog veel knapper dan op foto’s en in filmpjes. Als hij is onze kant opkijkt wuiven we naar hem en hij wuift terug. Weer ontsnappen er kleine gilgeluiden en zitten ze naast mij te freaken. “Did you knew he was coming?” vraag ik aan Tracy. “We knew Sarah was marrying his cousin but that he would show up… We actually thought he was busy recording the second album” lacht ze. Ik kijk nog is zijn kant op. Voordat hij zich zet, kruisen onze blikken en kan er een glimlachje vanaf. Zijn bruine ogen zijn de mooiste die ooit mijn kant hebben opgekeken.