donderdag 3 januari 2013

Unexpected - Part 10


De hele rit naar het sportpaleis zit mijn vriendin te ratelen over wat ik allemaal gemist heb. Maar het is het ene oor in en het andere oor uit. Ik ben op van de zenuwen en kan alleen maar denken aan straks. Binnen een uurtje zag ik hem weer. “Kom je nog mee of moet ik iemand anders zoeken?” vraagt mijn vriendin ineens. We waren al in Antwerpen, niet ver van het sportpaleis. Natuurlijk waren we een paar uurtjes op voorhand gekomen. De massa van meisjes dat er al stond was immens groot. We spraken met een paar van die meisjes, hadden lol en zongen de liedjes uit volle borst mee. Heel even kon ik alles vergeten. Vanaf dat ik een stap zette in het sportpaleis, begon mijn hart te bonken in mijn keel. We zaten op de tribunes in het midden, no way dat Niall me hier kon zien zitten. Hij had me eerder op de dag een berichtje gestuurd dat ik na het optreden backstage kon komen en had ook uitgelegd hoe ik dat kon doen. “Jij wou me daarstraks nog iets zeggen, misschien is het nu tijd dat je het mij zegt voordat de hel hier losbarst” zegt mijn vriendin met een grijns. Ik wil mijn mond open doen maar juist dan begint de eerste support act te spelen. “ Je zult het wel zien” denk ik in mijn eigen. Na de 2de support act voelde je de spanning in het sportpaleis zo stijgen. Met het introductiefilmpje was gans het sportpaleis al aan het gillen en stonden de fototoestellen paraat. Het moment dat ze tevoorschijn kwamen en hun stemmen waargalmden door de ganse zaal was onbeschrijfelijk. Zoals het ganse concert eigenlijk. Ergens halfweg nam Niall het woord. “Today we’re going to sing a song from the album that we normally don’t sing on our tour but today we are going to make an exeption. It’s called ‘Magic’…” zegt Niall en wordt onderbroken door het geschreeuw van duizende Belgische fans. “The reason why we do this is uhm… There’s this girl and she’s here tonight.” Zodra die woorden uitgesproken warenuitgesproken, stokte mijn adem. Hij had het over mij. “She’s actually very special to me because… Because she made me understand every lovesong we sing. This one is for you, Sarah.” zei Niall en niet veel later begon de band te spelen. “Heb je mij iets uit te leggen?” hoor ik direct naast mij. “Later” is het enige wat ik uit mijn mond krijg. Wat erop die moment door mijn lichaam ging was niet te beschrijven. De rest van het concert beleef ik in een soort van trance. Als het concert afgelopen was, keek mijn vriendin me nog altijd vragend aan. Ik kon niet rap genoeg bij Niall zijn dus trok ik haar mee. “Waar gaan we heen?” “Backstage” “Jaah, natuurlijk” zegt ze vol ongeloof. Ze trekt grote ogen als de security ons doorlaat en ons begeleid naar waar we moeten zijn. Eerst komen Liam, Zayn, Harry en Louis ons begroeten en nemen ze daarna mijn vriendin mee waardoor ik alleen ben. Mijn hartslag gaat de hoogte in als ik voetstappen hoor richting mij. Van zodra hij de hoek om kwam, stormde ik op hem af en drukte mijn lippen op de zijne. “You really didn’t need to do that. Saying that for the whole crowd.” “Yes, they had the right to know that a Belgian girl has stole my heart.” lacht hij en drukt mij tegen zijn borst.  “And what now? I mean you’re on tour and…” “Shhhtt, listen… There’s someone of the entourage sick and I told the managers you would be perfect for that job.” “What? Are you saying I can go with you on tour?” “Yeah, if you want to do it…” “Of course. I’m totally done with missing you.”  “Good, ‘cause I don’t want to miss you anymore too. I also want to share every moment with you and no one else.” lacht Niall.