Ik panikeer helemaal, zowel van binnen als van buiten. Met
trillende handen kijk ik naar de brief, de reden waar ik voor naar hier ben
gekomen. Ik probeer nog tot bij Harry of Sarah te geraken maar de potige
security guard is rapper. Ik protesteer nog tegen en probeer me los te krijgen.
Waarschijnlijk is het een heel schouwspel om te zien vanuit de wachtende
menigte. Als ik het podium word afgedragen, word alles zwart. “Febe? Febe?”
hoor ik in de verte wanneer mijn ogen weer opengaan
Met een lach op haar
gezicht begroet Sarah me. Ik lig in een ziekenhuiskamer, met nog een ander
meisje. Ook flauwgevallen. “You made quite a scene up there” zegt ze in haar
beste engels. Dan pas besef ik wat ik eigenlijk gedaan had, ik was gewoon gek
geworden omdat ik de brief niet aan Harry had gegeven. “Oh no” zucht ik. “You had to see their faces.
They were all staring at you. Liam and Niall were worried. While Harry was surprised
and definitely recognized you.” vertelt Sarah. Ineens kwam er een of
andere securityguard binnen samen met een zuster. Sarah wordt gebaard weg te
gaan en het andere meisje haar bed word de kamer uitgerold. Ik weet totaal niet
wat er gebeurt. “You can see her now” hoor ik iemand zeggen en niemand minder
dan Harry zelf komt de kamer ingelopen. Ik wil flippen maar omdat ik nu eenmaal
op een ziekenhuisbed lig, is dat niet mogelijk. “Hye, you’re okay?” zijn zijn
eerste woorden. “Yeah, I’m fine” zeg ik met mijn Belgisch accent. “So … Erm… I guess this was the reason of all this” zegt
hij en toont de brief. “Mhmhm yes, I did mean just to give it to you but things
went the other way“ Ik pruts aan het laken van mijn bed terwijl Harry achter de
juiste woorden zoekt. Ik adem diep in en probeer hem iets te vragen.
Tegelijkertijd zet hij ook zijn mond open. “Ladies First” glimlacht hij. “I wanted.. T-to ask if you read the
letter” stotter ik. “No, not really. Took a quick look at it but hadn’t the
time to read it all.” Daarna volgt een stilte, die onderbroken word door
een deur dat opengaat. “Oh there are you” lacht Louis met zijn bekende
glimlach. De rest van de jongens lopen ook binnen. Liam vraagt me hoe het gaat
en Zayn geeft me een knuffel. “Okay, actually we need to go now” zegt Niall. Ik
neem afscheid van de jongens terwijl Harry express langer blijft staan. “I’ll
read it, okay? Don’t worry” zegt hij nog voor hij me een knuffel en een kus op
de wang geeft. 5 minuten later loop Sarah weer de kamer in. “ O-m-g, what just
happened? I saw them leaving
the room” “They all asked how I was and hugged me” “What about Harry?” “He said
that he hadn’t read the letter but was planning to” “So he had the letter?” “Yeah
he must got it from the security guard” “You’re so lucky! Hopefully it’s going
to be some good news afterwards” zegt Sarah nog voor mijn gsm begint te
rinkelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten