Lost words - part 8

De hele dag zit ik over de brief te piekeren. Zou die nu echt voor mij zijn? Zo ja, wie heeft er mij dan een brief geschreven? Normaal gezien krijg ik dat nooit en een penvriendin heb ik al zeker niet. Tenzij het Sarah is maar nee, zo rap kan dat niet. Ik krijg die dag ook veel opmerkingen dat ik niet oplet. Het deert me niet. Het enige wat ik wil is zo rap mogelijk thuis geraken. Bij het laatste lesuur tel ik echt minuut per minuut af. Als de bel gaat, ben ik de eerste die uit het klaslokaal is. Ongeduldig sta ik op de afgesproken plaats te wachten op mijn ma. Ondertussen krijg ik nog smsen van mijn vriendin waarom ik zo vroeg weg was. Als ik thuis ben, stoof ik direct naar de keukentafel maar zie de brief niet liggen. “Mama, waar is die brief dat hier lag?” “Oh, die ligt op het rek te drogen. Alles was gewoon uitgelopen en kleddernat” zegt mijn ma. Voordat ze haar zin had afgewerkt stond ik al bij het rek. Mijn ma had gelijk, alles was uit gelopen en er stond weinig leesbaars op. Ik pakte de brief en liep er mee naar mijn kamer. Voor er deftig naar te kijken of het wel echt voor mij was scheurde ik het open. Het was een geschreven brief, zover was duidelijk. Veel kon ik er niet aan opmaken. Een uur heb ik er op zitten zien en ontcijferen. Daarna zette ik mijn computer aan om te skypen met Sarah. “There’s this letter that came by mail. You can’t read a thing on it because it was wet but I think it’s for me” zeg ik haar. “Show me” gebaart Sarah waarop ik de brief voor de webcam hou. “No, can’t read a thing too” “See but why do I think it’s for me, that I need to read this?” “mhmhm I don’t know, show it again to me” Heel geconcentreerd kijkt ze op haar scherm naar de brief. Ik moet zorgen dat ik niet in de lach schiet omdat ze een heel serieus gezicht trekt. “No … Wait a second! If I can read it good, I think that’s a Harry on the end. Look at your signed cd, it’s his signature! OMG” Pijlsnel neem ik mijn cd vast en hou ik het tegen mijn brief. “OMG, you’re right. It’s the same so this letter is from Harry… For me?! Why did he send me a letter?” “Hyee! You’re the one that wrote him first so maybe he couldn’t tell you in personal  and thought sending a letter was a best thing to do… Looking at the letter now maybe that wasn’t the best thing to do… What are you going to do now?” “I don’t know, I can’t read it. I can only try to  and hope something happens or I could write him back…”