Crash - Part 7

Die nacht kon ik niet slapen. Langs de ene kant voelde ik me schuldig maar langs de andere kant waren er nog die verraadgevoelens. “Somebody didn’t sleep well, I see” zegt mijn moeder als ik aan het ontbijt kom. “Yeah” lach ik. Na het ontbijt legde ik een laagje make-up op zodat mijn wallen niet meer zichtbaar waren. Ik liep naar het pleintje vlakbij voor mijn dagelijkse afspraak met Saar. Op het pleintje stond een verlaten speeltuin met schommels en glijbanen. Iedereen in de buurt was er te oud voor geworden. “Hye, you’re okay?” vraagt Saar direct. “Yeah, I’m feeling better.” antwoord ik haar. Eerst praten we nog over andere dingen. “Oh I forgot to bring your handkerchief” stel ik vast. “That’s nothing, you can keep it. So are you’re still mad at Louis?” “I don’t know maybe I overreacted. I still think he should have told me directly but like you said; there must be a good reason for it” “There always is a good reason, I honestly think he didn’t wanted to lie. What are you going to do now?” “Nothing, I think. Just let it die.” “Are you sure about it? Because I think you’ll see Louis again and what are you going to do then? Pretend nothing happened, come’on. You should go and see him.” “Saar, you know me as the best. So you know I won’t do that. I’m not that kind of person” “Okay, fine by me.” lacht Saar en we beginnen weer over iets anders te praten. Over het nieuwe schooljaar dat er zit aan te komen en hoe we dat zouden kunnen overleven. “Emily?” zegt een stem ineens. Ik draai me om en schrik me rot. “What are you guys doing here?” vraag ik verbaast als ik Liam, Harry, Zayn & Niall zie staan. “We wanted to apologize in person. We’re very sorry we had to lie about it.” zegt Harry. “Yeah, believe us we wanted to tell you the truth but we couldn’t” vertelt Liam verder. “Why?” vraag ik. “The management” ,zucht Niall, “They don’t even know we’re here.” Ze geven me allemaal een knuffel. “Where’s Louis?” vraag ik daarna. “Well, he didn’t come with us. Ever since your reaction, he’s ashamed of his actions. So much that he doesn’t dare to see you anymore.” legt Zayn uit. “Tell him I’m sorry. I didn’t meant that.” “Emily, we think you should do that yourself. It’s better like that” lacht Liam. “But how?” “Okay, don’t tell him we did this. Here’s his address where he’s staying ‘till the end of the week. Better hurry before we’re gone again for months.” vertelt Harry en overhandigt me een briefje. “He’s very sorry that he lied about it but there was no other way. It’s your choice to forgive him or not.” zegt Zayn. “We need to go now before we get busted. Emily we count on you, okay. Don’t let Louis down.” zegt Niall nog vlug voor ze weer in een geblindeerde auto springen en wegreden. Daar stond ik dan, op een verlaten speeltuin met het adres van Louis in mijn handen.