Lost words - part 2

De menigte ging wild te keer om nog een laatste keer een glimp op te vangen van hun favoriete boyband. Vooraan staan was misschien niet de beste keuze omdat er voordurend geduw en getrek was. Ik haalde mijn fototoestel boven om nog een paar laatste kiekjes te trekken. Sarah stond het hele gedoe te filmen. Ze stonden daar zeker wel een 10tal minuten te poseren, gek te doen en bij de directioners die dichtbij stonden handtekeningen uit te delen. Ik besefte heel laat dat ik eigenlijk nog is die vertrouwde blik van Harry wou zien, voor een laatste keer. Daarom begon ik zijn naam te roepen maar hij hoorde het niet. Ik kon niet boven het gekrijs van honderden anderen uitkomen. Ik gaf niet op en ook Sarah begon zijn naam te roepen. Mijn hart ging wild te keer en mijn stem begon schor te worden. “Niet opgeven, niet opgeven Febe” ging er door mijn hoofd. Ik begon wanhopig te worden als ze aanstalten maakte om weg te gaan. Ineens was het iets stiller en Sarah&ik grepen onze kans. Te samen riepen we heel luid: “HARRYYYYY!!” Eerst leek hij het niet te horen. Louis daarintegen had het duidelijk gemerkt dat we al een ganse tijd om zijn aandacht vroegen en tikte Harry op de schouders. Waaropvolgend hij naar ons wees en iets in zijn oor fluisterde. Ik voelde mijn hart bonzen tot in mijn keel. Harry draaide zich meteen om en onze blikken kruisten elkaar. Weer zette hij zijn betoverende lach op voor zo’n paar seconden. Daarna werd hij letterlijk weggetrokken. Sarah stond te fangirlen in mijn plaats. “I filmed it” lachte ze wanneer ze op en neer springt. Het waren heel plezante tijden. Ik en Sarah zijn nog steeds vrienden en houden contact via skype, facebook en twitter. Ookal is het bijna een jaar geleden, het ligt nog goed in mijn geheugen. Het filmpje is heel tumblr rond gegaan en ik heb direct een paar volgers meer gekregen op twitter. “It’s almost a year ago, you know?” zegt Sarah op skype tegen me. “I know, it feels like it just happened yesterday” lach ik. “At that moment I really thought Harry liked you, although he only saw you for a few minutes. I never saw him doing something like that before. And then outside, his big smile when he saw you. Oh god I was so jealous… You really need to ask him or something” “Ask him what?” “Why he did that” “And do you know when and how I could ask him that?” “Euhhh idk” lacht Sarah. Na een lange stilte zegt ze: “Oh isn’t there a signing in a country next to yours?”