“Jeeze I don’t understand it anymore.” zucht ik wanneer ik
me in bed leg. De volgende dag had ik voor de eerste keer weer school. Iedereen
vroeg me hoe het was en waren zeer lief. Een week later had ik controle bij de
dokter. “I think we can take
you plaster off. It’s your choice, you can leave it on for some more weeks to
heal or take it off now” zegt de dokter. “You may take it off but can I keep
it? There are some things on I rather want to keep” “Sure no problem, let’s go”
Eindelijk kon mijn been weer ademen. Pas toen besefte ik hoe vrij ik nu
wel was, zo zonder gips en krukken. Thuis was er voor mij gebeld geweest.
“Emily?” “Yes, that’s me”
“Well, we want to ask if you want to consider to come to a talkshow to talk
about the accident” Dat had ik niet verwacht. Eerst denk ik nee dat kun
je niet doen maar langs de andere kant kon ik misschien wel te weten komen wat
er precies is gebeurt. “We
invited your friend too, she only wanted to come if you came. I probably may
not say this but it could be One Direction is there too. We’ve asked them but
they didn’t confirmed yet” “Okay, I’ll do it” floep ik eruit. De show
was volgende week al, ze vertelde nog praktische dingen en legde dan af. De
volgende week zat ik in de studio te wachten samen met Saar. De vrouw, die ons
opgebeld, had kwam ons begroeten en legde ons uit wat er precies ging gebeuren.
“So One Direction confirmed to
come. We’re going to concentrate on them but we will talk about the accident.
You girls may sit in the audience, make sure they don’t see you and we will
call your names when you may come.” lacht ze. Niet veel later stroomt
het publiek toe, dat redelijk vol zit met jonge meisjes. Vanachter zijn er twee
plaatsen voor ons vrijgehouden. Ik word zenuwachtiger naarmate de show vordert
en knijp Saar’s hand bijna kapot als ze verschijnen. Voordat ik het weet worden
onze namen geroepen, word de spotlight op ons gezet en moeten we tevoorschijn
komen. Je had hun gezichten is moeten zien. Ineens voelde het zo fout aan.
Eerst vuurde ze vragen over onze gezondheid af en hoe het gebeurt was. Ik zag
even opzij naar Louis en kreeg de indruk dat hij ook zenuwachtig werd. En dan
begonnen ze erover. Ik zei wat ik gezien had, Saar wat zij gezien had en dan
confronteerde ze Louis ermee. Ik kreeg echt medelijden met hem. Hij zei exact
hetzelfde wat hij tegen mij zei en voor de rest zweeg hij. Nadat de show
afgelopen was, zocht ik hem op. Hij zag me niet graag afkomen. “Sorry Louis, I
just wanted…” “It’s okay” zucht hij. “Everything okay, buddy? I don’t
understand we’ve lie about your actions.” zegt Niall tegen Louis als hij denkt
dat ik er niet meer ben. “Owh fuck!” vloekt hij wanneer hij doorheeft dat ik er
nog sta.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten