“O-M-G” klinkt er door het huis. Ik lees het artikel verder
af. “Danielle doesn’t know either
why. She’s a total wreck, a source told.
She thought the relationship would never end. Poor girl. Is there another girl
in Liam’s sight or does he just want a break?” “Damn damn damn, waarom?”
vraag ik me af “Waarom toch?” Ik beslis om dan naar bed te gaan. Maar slapen
doe ik niet, elk moment van de voorbije dagen flitst voorbij tot aan Liam
wegrijd. De hele nacht lig ik nog wakker. “Ik ben DE oorzaak. Waarom heb ik het
toch gedaan?” spookt er door mijn hoofd. De volgende ochtend vroeg opstaan is
zwaar. Ik krijg niks binnen en vertrek met een lege maag naar de luchthaven.
Vandaag komen mijn ouders terug. Als ik de grote vertrekhal binnenloop zie ik
alles terug. Hoe ik tegen Louis aanliep, hoe ik hun herkende… “Lolo!” klinkt er
ineens. Ik draai me om en zie mijn ouders afkomen. “Je moet dat niet roepen
voor gans de luchthaven” lach ik. In de auto praten ze over hoe prachtig het
daar wel was. Ik ben er met mijn hoofd nog altijd niet bij dus ik volg niet. Ik
zie Liam’s gezicht constant. “Tuut!” Ik schrik, het licht stond blijkbaar al
lang op groen. “Wat heb jij?” vraagt mijn vader. “Och gewoon niet geslapen deze
nacht” antwoord ik hem. Met een zucht klik ik mijn gordel los als we er terug
zijn. Ik hink niet meer want mijn enkel is blijkbaar beter. Ik help mijn ouders
met hun valiezen. De bel van de deur weerklinkt als de valiezen boven staan. Mijn
beste vriendin loopt vrolijk binnen. “Wij moeten is dringend is bijpraten”lacht
ze. Samen met haar ga ik op mijn kamer zitten. “Euhm hoe zal ik het zeggen? …
Ik denk dat ik verliefd ben” legt ze uit. Ze blijft een hele tijd praten over
die ene gast van haar werk. “Hyee… Jij bent er precies ook goed bij” klinkt het
ineens. “Wat?” “Dat je jezelf niet bent, vooruit! Wat ligt er op die maag van
je?” “Moet dat echt?” “Ja, praten kan opluchten. Je moet het niet opkroppen”
zegt ze en stelt me gerust. “Wel, toen jij hier was was er echt een jongen.
Iemand dat ik leren kennen had via een vriend. Hij moest een paar dagen
onderdak hebben en ik heb hem die gegeven. We hebben ons echt geamuseerd en
veel gepraat. Toen hij weg ging heb ik hem gekust maar hij had een vriendin. Nu
ben ik te weten gekomen dat ze uit elkaar zijn en ik voel me zo schuldig. Ik
weet niet of hij iets voor mij voelt. Ik heb zijn gsmnummer maar hij niet de
mijne. Ik durf hem niet te sturen dusja”
leg ik uit. “Als ik jou was zou ik gewoon wachten. Komt hij je weer opzoeken
dan voelt hij iets voor jou. Maar je moet niet wachten om op hem te wachten,
snap je? Hij kan ook wegblijven en terug bij die andere blijven.” zegt ze. We
praten nog een tijdje verder. “Byee! Bedankt voor het praatje” zeg ik als we
afscheid nemen. “Geen probleem, daarom zijn we toch de beste vriendinnen” lacht
ze. Er valt een groot blok van mijn schouders als de deur dichtgaat. Het luchtte
mij echt op. Hopelijk heeft ze het niet door dat het over Liam ging.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten