De teleurstelling staat waarschijnlijk af te lezen van mijn
gezicht. “Great… Then you can
see your family back” zeg ik. “I go pack my stuff” zegt Liam wanneer hij
naar boven gaat. Ik kan amper geloven dat het nu al voorbij. S’avonds
word er niet veel gezegd. Liam belt naar huis en naar de vrienden om te zeggen
dat hij nu echt afkomt. Ook gaat hij vroeg slapen waardoor ik meer dan de helft
van de avond alleen beneden zit. Na een
tijdje val ik in slaap in de zetel en de tv staat nog op. Ik word wakker als
het geluid van de tv niet meer te horen is. Liam staat daar te lachen met de
afstandsbediening in zijn handen. “Slept well? I’ve made some breakfast” zegt
hij. Half in slaap hinkel ik de trap af. Gevaarlijk want ik val bijna en Liam
lacht weeral. Met het ontbijt geniet ik van het laatste uur dat Liam bij mij
is. De tafel is nog niet lang opgeruimd als er een toeter buiten weerklinkt.
“It’s your taxi” zeg ik met een zucht. We lopen naar de deur en nemen afscheid. “Here’s my phonenumber, if I
can do anything back just ask me. I really appreciate that you’ve taken care of
me and kept it quit.” lacht Liam. “No problem, it was nice having you here. You
can always come back if you’re in Belgium again. I’m glad I could help you.
Have fun back home!” “I had fun here so thank you” zegt hij. Ik krijg
een dikke knuffel van hem. De chauffeur komt zijn koffers halen. We blijven een
paar minuten geluidloos staan, niet wetend wat te zeggen. Ineens gebeurt er
iets waar ik dacht dat ik nooit in staat zou van zijn. Ik kan me niet
tegenhouden om hem te kussen. Ik schrik en hij ook. Hij kijkt me verward aan. “I’m sorry… I
think you should go…” stotter ik. Met zijn hand in zijn haar loopt Liam het
padje af. Voor hij in de auto zit kijkt hij nog is om met een gezicht dat ik
nooit zal vergeten. Het is een mix van verwarde gevoelens. Ik zwaai nog naar
hem als hij wegrijdt, tevergeefs want hij ziet het niet. Terug binnen plof ik
in de zetel en denk na over de vorige minuten. Zeker 5min blijf ik onbeweeglijk
zitten. Dan schiet ik recht wanneer ik een bericht krijg. Het is mijn moeder om
te vragen hoe het hier zit. Vriendelijk stuur ik haar terug dat er geen
problemen zijn en dat ik geniet van even geen ouders te hebben. Liam’s nummer
valt me op. Ik tik het in mijn gsm en sla het op. Er is een aarzeling of ik wel een bericht zou sturen. “I’m so so
sorry” staat er op het scherm. Ik had hem niet mogen kussen, dat was een grote
fout. Hij is nog steeds samen met Danielle en ik wil de oorzaak niet zijn van
de breuk. Hopelijk kunnen we het gewoon vergeten. “Owh wat heb ik nu gedaan?”
zucht ik. Om even weg te zijn bel ik mijn beste vriendin op en vraag of we weg
kunnen gaan. We gaan een filmpje meepikken. Ik ben helemaal ontspannen als ik
terug thuis kom. Ik heb heel wat achterstand in te halen op twitter en de rest
dus ging ik maar op de computer zitten. Mijn hart krijgt kloppingen als ik het
volgende lees: “Liam is single since today. He has made an end to his 1year old relationship with Danielle Peazer, a
dancer, for unknown reasons.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten