woensdag 25 april 2012

Gestrand - Part 3


De volgende dag zijn we beide vroeg op. Gisterenavond hebben we ons nog geamuseerd met de Wii. “Goodmorning” zeg ik wanneer ik in sportkledij naar beneden kom. “Going for a run?” vraagt Liam. “Yeah, wanna join?” “If you wait a second, I can’t run in this clothes” Paar minuten later lopen we tesamen de straat uit. Het is koud en de sneeuw ligt er nog. Oppassen geblazen dus. Ik zie dat Liam goed kan volgen en besluit om nog een Vitesse hoger te schakelen. Ik loop weg van hem en hij blijft verbaast achter. “Wow… you’re in good shape” zucht hij als we stoppen. We pauzeren 5min op een bankje. Maar eigenlijk duurt het niet lang voor we weer weg zijn, het is echt te koud. Terug op weg naar huis schuif ik ineens uit. Van de shock blijf ik even op de grond zitten. Liam helpt me recht. “You’re okay?” vraagt hij bezorgd. “I hope so” zeg ik en probeer op mijn enkel te stappen. Helaas stuik ik weer door mijn enkel, pal in de armen van Liam. “Auwtch” klaag ik. “Let me help you” zegt Liam wanneer hij me begint te ondersteunen. Al hinkend doe ik het grootste stuk naar huis. Alleen bergop lukt het niet zo goed. Het lijkt dat Liam er genoeg van heeft want op een bepaald moment slaat hij zijn armen rond mij en pakt me op. Hij laat me weer los als we voor de deur staan. Ik draai de deur los en laat Liam het eerst naar binnen. Ik merk dat mijn buurvrouw me zit te begluren en zwaai naar haar. Als ik naar binnen ga, zie ik dat ze haar duimen omhoog steekt. Nog de ganse dag hink ik door het huis. Soms lacht Liam me uit maar dan moet hij zich uit de voeten maken voordat ik bij hem ben, als je snapt wat ik bedoel. Ik beschouw Liam al als een gewone ‘roommate’. Eigenlijk is het niet zo maar ja… S’avonds kookt hij omdat ik zogezegd niet met mijn voet kan koken. Het is echt overheerlijk en ik kan me echt niet bedwingen om mijn bord af te likken. “Oops” zeg ik wanneer ik zie dat Liam een raar gezicht trek. Daarna beginnen we beiden te lachen. De afwas word ook samen gedaan. Na de afwas zitten we in de zetel. “Are those your cd’s?” vraagt hij en wijst naar mijn stapel cd’s. “Yeah, pick one” Hij zit met zijn rug naar mij door de cd’s te gaan. Ik moet lachen als hij One Direction opzet. Zijn delen van de liedjes zingt hij mee, voor de rest zit hij te dansen. Ik begin mee te mompelen en dat heeft hij gezien. Liam komt recht op me af, pakt mijn hand en trekt me uit de zetel. De ganse avond zaten we te zingen en te dansen, in hoeverre het kon bij mij natuurlijk. Ik had me nog nooit zo geamuseerd. Het feestje word verstoord als Liam’s blackberry afgaat. “Hye mate… Right so they know?... mhmhm… Flying back tomorrow, how late?... Great yeah thanks… See ya!” Ondertussen zat ik weer in de zetel. Ik keek hem aan en hij kwam naast me zitten. “I’ve got to pack. I’m flying back to the UK tommorow”

Geen opmerkingen:

Een reactie posten