De volgende dag zijn we beide vroeg op. Gisterenavond hebben
we ons nog geamuseerd met de Wii. “Goodmorning” zeg ik wanneer ik in
sportkledij naar beneden kom. “Going
for a run?” vraagt Liam. “Yeah, wanna join?” “If you wait a second, I can’t run
in this clothes” Paar minuten later lopen we tesamen de straat uit. Het
is koud en de sneeuw ligt er nog. Oppassen geblazen dus. Ik zie dat Liam goed
kan volgen en besluit om nog een Vitesse hoger te schakelen. Ik loop weg van
hem en hij blijft verbaast achter. “Wow… you’re in good shape” zucht hij als we
stoppen. We pauzeren 5min op een bankje. Maar eigenlijk duurt het niet lang
voor we weer weg zijn, het is echt te koud. Terug op weg naar huis schuif ik
ineens uit. Van de shock blijf ik even op de grond zitten. Liam helpt me recht.
“You’re okay?” vraagt hij bezorgd. “I hope so” zeg ik en probeer op mijn enkel
te stappen. Helaas stuik ik weer door mijn enkel, pal in de armen van Liam.
“Auwtch” klaag ik. “Let me help you” zegt Liam wanneer hij me begint te
ondersteunen. Al hinkend doe ik het grootste stuk naar huis. Alleen bergop lukt
het niet zo goed. Het lijkt dat Liam er genoeg van heeft want op een bepaald
moment slaat hij zijn armen rond mij en pakt me op. Hij laat me weer los als we
voor de deur staan. Ik draai de deur los en laat Liam het eerst naar binnen. Ik
merk dat mijn buurvrouw me zit te begluren en zwaai naar haar. Als ik naar
binnen ga, zie ik dat ze haar duimen omhoog steekt. Nog de ganse dag hink ik door
het huis. Soms lacht Liam me uit maar dan moet hij zich uit de voeten maken
voordat ik bij hem ben, als je snapt wat ik bedoel. Ik beschouw Liam al als een
gewone ‘roommate’. Eigenlijk is het niet zo maar ja… S’avonds kookt hij omdat
ik zogezegd niet met mijn voet kan koken. Het is echt overheerlijk en ik kan me
echt niet bedwingen om mijn bord af te likken. “Oops” zeg ik wanneer ik zie dat
Liam een raar gezicht trek. Daarna beginnen we beiden te lachen. De afwas word
ook samen gedaan. Na de afwas zitten we in de zetel. “Are those your cd’s?”
vraagt hij en wijst naar mijn stapel cd’s. “Yeah, pick one” Hij zit met zijn
rug naar mij door de cd’s te gaan. Ik moet lachen als hij One Direction opzet.
Zijn delen van de liedjes zingt hij mee, voor de rest zit hij te dansen. Ik
begin mee te mompelen en dat heeft hij gezien. Liam komt recht op me af, pakt
mijn hand en trekt me uit de zetel. De ganse avond zaten we te zingen en te
dansen, in hoeverre het kon bij mij natuurlijk. Ik had me nog nooit zo
geamuseerd. Het feestje word verstoord als Liam’s blackberry afgaat. “Hye mate… Right so they know?...
mhmhm… Flying back tomorrow, how late?... Great yeah thanks… See ya!”
Ondertussen zat ik weer in de zetel. Ik keek hem aan en hij kwam naast me
zitten. “I’ve got to pack. I’m flying back to the UK tommorow”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten