Little Bro - Part 2

“Janthe! Janthe!” roept Daisy wanneer ze ook uit de troep word begeleid door een securityguard. “Put them outside for  some fresh air and after that they can start all over again” zegt de securityguard. Met tegenzin worden we bijna naar buiten geduwd. “Wait! She was right” roept er een stem achter ons. Het was Paul. “Come girls, we’ve found your brother” zegt hij vriendelijk en we volgen hem. We gaan helemaal rond de wachtende rijen. Ineens zie ik dat Paul richting de boys stapt. Hé is hij bij hun gelopen? Ja blijkbaar wel. Harry staat bij Sam een oogje in het zeil te houden. Hij laat zijn hand los en fluistert iets in zijn oor. Sam komt bij mij gelopen en ik pak hem goed vast. “Would you please go through that door? We want to check if your brother is all right.” legt Paul uit en met Sam aan de hand doe ik wat hij zegt. Een verzorger neemt hem mee en ik blijf alleen achter op de gang samen met Daisy. “Pf Never again, my heart beated so fast” zeg ik haar. “Maybe you should go for a checkup too” lacht er een stem. Ik geef Daisy een duw want ik denk dat zij het gezegd heeft. “Hé why do you push me? It wasn’t me” zegt ze geïrriteerd. “Sorry it was me” klinkt er achter mij als er een krullebol tevoorschijn komt. “How is he?” vraagt Harry. “I don’t know, he’s just in the room so…” antwoord ik verlegen. “Come’on closer you two” zegt Daisy die al paraat staat met haar fototoestel. Onwennig ga ik dichter bij Harry staan en Harry slaat zijn arm rond mij. Als de flits is gegaan word er gewisseld van plaatsen. Daisy is er ook rap bij om handtekeningen te vragen. Ik ben eerder ongerust om mijn broertje. Ik schiet naar hem naartoe als de deur opengaat. “Everything is okay with him, no worries” zegt de verzorger. De andere jongens komen ook de gang ingelopen. “Hye buddie, you’re okay?” vraagt Niall wanneer hij Sam een high five geeft. Daisy is ondertussen druk bezig met foto’s en handtekeningen te vragen. Ongeduldig  trekt ze aan mijn arm want ze wilt ook dat ik erop staat. De boys zijn geduldig en gaan maar al te graag op de foto, ook met mijn broertje. Daarna worden ze weggestuurd en moeten wij ook weg. Tijdens de rit terug naar huis beveel  ik Sam om er niks van thuis te zeggen. Dingen voor in de plaats doen moet ik eigenlijk niet, chance want daar vreesde ik wel voor. Eens thuisgekomen houden we allebei onze mond en zeggen we dat het goed verlopen is. Een beetje vermoeid plof ik in de bureaustoel en ik klap de laptop open. Daisy heeft me de foto’s al door gestuurd. Ik ben ze aan checken wanneer mijn gsm trilt. Ik heb een bericht van een onbekend nummer: “It was nice to meet you today, hope I see you again” Wie stuurt dit? Van wie heeft die persoon mijn nummer? Waarom stuurt hij/zij me zo’n anoniem bericht? Alles spookt er door mijn hoofd, van een stalker tot een jongen van op school die een crush op mij heeft. Maar het moet iemand zijn dat ik vandaag gezien of ontmoet heb…