“Yeah?” klonk er. Zijn stem had iets gerustellend in zich. “ Uhm I’m the girl from upstairs
and… It’s quite embarrassing… I kind of forgot my keys, can you let me in?” zeg
ik in de microfoon. Weldra volgde er een ‘sure’ en begon de deur te
zoemen. Hij stond al in het deurgat als ik binnenkwam. “Okay, this is a stupid
way to meet” zucht ik. “Haha,
yeah it is. Come in, I have the phone number of the owner. I’ll call
him” zegt hij en laat me binnen. Ik kijk een wat rond in zijn appartement als
hij de eigenaar belt. Het is veel luxueuzer ingericht en aan de muren hangen
een paar gouden platen. Ook een gitaarcollectie en awards staan mooi te
blinken. “I guess you know me by seeing all of this” zegt er een stem ineens
achter mij, ik verschoot. “
Still I’m going to introduce myself. Niall Horan, member of One Direction. Nice
to meet you!” lacht hij aanstekelijk. “Sarah from Belgium, not a member of One
Direction” grap ik. We zetten ons in de zetel en zeveren nog verder. Raar, ik voelde mij bij hem direct
thuis en het was precies of we elkaar al jaren kende. “ I need to ask you this. Fan or not? Because
you’re not really fangirling or scream but you are the perfect age so…”
“Perfect age? How old do you think I am.” lach ik “Well, I’ve got something to
confess. I’m probably not fangirling because I still don’t believe you are
actually my neighbor. So to answer your question, yes I am a fan but not as
crazy as other could be.” Er verschijnt een nog grotere glimlach op zijn
gezicht.” What’s your favorite song from Take me home?” “Uhm that’s difficult… Magic? I don’t
know, they’re all so good.” De tijd gaat
veel te rap voorbij. Plots word er gebeld aan de deur. De eigenaar geeft me de
reservesleutel zodat ik mijn appartement binnenkan en mijn sleutels kan halen.
Daarna wil ik de sleutels teruggeven
maar de eigenaar weigert ze terug aan te pakken. “You need to hide that somewhere or give it to
someone you trust” zegt hij. Verstoppen was geen goed idee want ik kon
het vergeten waar het lag of het kon gestolen worden. De 2de optie
was ook niet echt ideaal aangezien ik hier niemand kende buiten mijn collega’s
en… Niall. Hij kwam er op het juiste moment bijstaan en ik lacht naar hem. “Okay, uhm why are you looking at me
like that?”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten