Eens op de kamer viel ik terug in slaap. Ik werd later weer
wakker door het geluid van een deur dat openging.
“Hye steph, is het al beter?” vraagt Hanna
“Ja, het gaat al beter. Hoe was de rondleiding?”
“Niet zo interessant, jij had geluk dat je je ziek voelde.”
Ineens valt het me te binnen dat Hanna haar droom
werkelijkheid was geworden.
“Van geluk gesproken…” grijnsde ik geheimzinnig maar Hanna
had het niet gehoord. Ze was juist de badkamer binnengelopen.
“Ga je mee eten? Ze
willen naar de Pizza Hut gaan.” Vraagt ze als ze terug uit de badkamer loopt.
“Ja oke, hoelang heb ik nog voor me klaar te maken?”
“Wacht even” ,zei Hanna terwijl ze achter haar gsm zocht.
Aangezien ze die niet vond, liep ze naar mijn gsm, “Nog een kwartiertje…”
Ik liep direct de
kleine badkamer binnen met nieuwe kleren. Ik kleedde me om, zorgde dat ik er
niet meer ziek uit zag en borstelde mijn haar.
“Heb je mij iets uit te leggen?” lacht Hanna triomfantelijk
met mijn gsm in haar hand.
Juist ja, ik had de foto van mij en Liam al op mijn
achtergrond gezet.
“Wel ja, je had gelijk”
“Dus je hebt hem echt ontmoet, en?”
“Oh gewoon, hij was supervriendelijk. In plaats van mij
gewoon te zeggen hoe ik hier kon geraken, loopte hij mee met mij.”
“Zo leuk” lachte Hanna en knuffelde mij bijna dood.
Iedereen had beneden afgesproken. Onze groep was zo groot
dat we bijna de hele Pizza Hut inpalmde. Ik had een grote honger. Ik verorberde
een ganse pizza en dan nog is de restjes van Hanna. Toen we naar buiten liepen,
voelde ik dat mijn maag goed vol zat. Gelukkig kon ik het er een beetje aflopen
tijdens de wandeling, die gepland was, naast de Thames. Tegen dat we terug in
het hotel waren, was het volle gevoel weg.
“Morgen staan de museums op de planning. Na het ontbijt
spreken we weer hier af!” riep een van de begeleiders als we naar de kamers
mochten. Ik liep naar de balie om onze sleutel te vragen.
“Wait miss, someone dropped this off for you” zei de
baliebediende en gaf me mijn bundel.
Dat is waar, ik was die vergeten terug te vragen van Liam.
In de kamer stak ik de bundel terug op zijn plaats wanneer ik een post-it
ontdekte. Ik herkende direct
Liam’s geschrift. “It was nice talking to
you, want to do this again :) I’ll be in the lobby around 10pm” Nog
5minuten en Liam stond daar beneden op mij te wachten. Wat ga ik doen? Hoe ga
ik dit aanpakken?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten