zaterdag 11 augustus 2012

The wedding - Part 4


Het gebeurde zo rap. Ik ging juist voor de eerste keer van mijn leven een jongen kussen. Niet zo maar een jongen natuurlijk, Zayn Malik van One Direction. “Zayn Malik!” word er geroepen. Zayn trekt zijn hoofd weg van de mijne zonder dat het elkaar geraakt had. “Sorry” zegt hij en loopt de dansvloer af. Zijn moeder staat hem op te wachten. Achter haar staat een of andere man. Die fluistert iets in zijn oor en Zayn word weggeleid. Onze blikken kruisen nog 1keer wanneer hij voor de laatste keer achter hem kijkt. Aan zijn blik kun je zien dat hij er echt niet kan aandoen. Teleurgesteld druip ik de dansvloer af. Naast de dansvloer staat er een verassing op me te wachten. “Hallo Britt” lacht mijn vader. Ik zet een fake lach op en ga naar hem toe. “Je hebt het gehaald, ik dacht dat je niet meer ging komen” zucht ik als ik hem knuffel. “Dit kon ik niet missen” zegt mijn vader. Mijn moeder is er ook komen bijstaan. “Je vader heeft nog iets te vertellen” glimlacht ze. “Ja, wat?” vraag ik nieuwsgierig. “Ik heb deze week een ganse week nog vakantie en ik wil met jullie nog een wat meer van Engeland zien” “jeej!” zeg ik zo enthousiast mogelijk. “Ik heb wel 1probleem, ik heb maar kleren mee voor 3dagen” “Ik heb extra kleren ingepakt voor het geval het ging doorgaan” lacht mijn moeder. Mijn vader gaat op zoek naar het pasgetrouwde koppel om hen te feliciteren. Ik krijg het gezelschap van Tracy, Abbie & Melody. “What was that huh?” lacht Abbie. “You were pretty close, what happend?” vraagt Tracy. “Wasn’t it close enough to bump into him?” zegt Melody jaloers. Ik haal mijn schouders op en zeg niets. “Awh, are you okay?” “Yeah, I’m fine. It was just…  a dissapointment or something” “You should be glad. I think there are many girls who wanted to swap places with you.” Zegt Melody weer jaloers. “Melody please, be glad for her” klinkt het. “Sorry, I wish I was you” verontschuldigt ze zich. “It’s okay, group hug?” “GROUP HUG!”  roept Abbie. Mijn vader komt terug en gebaart me dat we weg moeten. “Oh I need to go” zucht ik. We wisselen gauw nog onze gsmnummers uit en dan verlaat ik het feest. “Wat staat er allemaal op de planning?” vraag ik aan mijn vader. “We rijden zeker nog vandaag naar Londen en daar zullen we verder zien” zegt hij.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten