Mijn verveelde blik maakt direct plaats voor een glimlach. “Zayn?”
“Shhhtt, they may not reconise me” lacht Zayn me aan vanonder zijn zonnebril en
muts. “What are you doing
here?” vragen we tegelijkertijd. “Oh you first” “No no, ladies first” “Well my
dad decided to explore some more of England, starting with Londen. You?” “Need
to record some extra songs for the album in the studio some streets away. Was
getting some starbucks for the guys and then I saw someone that looked like
you. The rest you know” “How did reconise me?” “I just simply didn’t forget you”
flirt Zayn. “Britt! We gaan door!” roept mijn moeder en sluit zich terug
aan de groep. “I need to
go”zucht ik. “Me too, I think the guys don’t like to have cold coffee. When
can I see you again?” “Euhm euhm” Ik wil naar mijn gsm grijpen maar die zit in
de rugzak van mijn vader. Tegelijkertijd zie ik dat de groep afslaat, een
andere straat in. “I stay at … hotel, close to trafalgar square. Room 125!”
roep ik hem toe als ik de groep achtervolg. Gauw kijk ik hem nog is aan voordat
ik de straat insla. Gelukkig waren ze nog niet ver en ben ik rap bij hun. “Wie
was dat?” vraagt mijn moeder streng. “Oh iemand die dacht dat ik de weg wist
naar een of ander gelegenheid” lieg ik. Ik moet zeggen met mijn blazer en gele
broek, zie ik er niet echt uit als een toerist. Op de terugweg naar het hotel,
denk ik aan mijn toevallige ontmoeting met Zayn vandaag. Ik had gedacht dat ik
hem niet meer ging zien na het feest. Blijkbaar was hij me nog niet vergeten en
zijn flirtgedrag ook niet. “Je moeder en ik gaan nog is het stad in vanavond,
kom je mee?” vraagt mijn vader aan het avondeten. “Nee, dankje. Ik heb al
genoeg gelopen vandaag” antwoord ik. Dus na het avondeten splitsen onze wegen,
zij het stad in en ik naar mijn kamer. Voor ik het bed induik, verdiep ik me in
mijn boek. Daarna maak ik me klaar om te gaan slapen. Tanden poetsen, pyjama
aandoen… Je kent het ritueel wel. Ik geniet nog even van het uitzicht voor ik
de gordijnen toeschuif. Eigenlijk was ik niet moe van vandaag, ik had gewoon
geen zin meer om weer een wat rond te zien. Ik kan dan ook niet echt in slaap
geraken aangezien ik toch niet moe ben. Daarom kruip ik terug uit mijn bed en
sla mijn boek weer open. Het was ongeveer 23u en er klopte iemand op de deur.
Wie klopt er in hemelsnaam op iemands deur om 23u?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten