De rest is zwart maar echt pikzwart. “No, she’ll be all right. You don’t have to worry Mrs.” hoor ik Suzy in de verte zeggen. Met heel veel moeite probeer ik mijn ogen open te krijgen. “Mum, It’s Nel. Her eyes! I saw them move!” roept Caithlyn. Mijn ogen gaan uiteindelijk open. “Hye Nel, It’s all right. Please rest a little bit.” zegt Suzy bezorgt. “W-whats happend?” probeer ik eruit te krijgen. Ik zie Caithlyn een paar meter verder ook in een ziekenhuisbed liggen, ook aan machines. “You and Caithlyn were hit by a car. The driver was driving to fast and didn’t see you girls. But he said he’ll pay all the costs and is very sorry that it’s happened.” zegt Suzy. “Caithlyn? You’re okay?” vraag ik bezorgd. “Yeah I’m okay. You’ re the worst injured” zegt ze “you’ve got some broken ribs, a broken leg and a concussion. I’ve got a broken arm and a sprained ankle. So…” Ik kijk naar mezelf. Inderdaad mij hoofd en been zijn ingepakt. Het doet pijn wanneer ik adem en voor de rest schrammen. “We’ve got flowers.” zegt Caithlyn opgewekt. “From who?” vraag ik nieuwgierig “Can you give me the card Suzy?” Suzy geeft me het kaartje dat aan het mooie boeket bloemen hangt. Ik lees het: “Dear Girls, I’m so so sorry for what happened to you girls” “It’s from the driver” zeg ik tegen Caithlyn en ik lees verder. “If I have some time I’ll visit you. My driver is very upset so we’ll pay all the costs.” Ik frons en lees verder. “I’ll hope you get better. See you soon. Harry x.” “Whaah you don’t mean it!” roep ik zonder te beseffen. Dit is echt van Harry Styles, ik herken zijn geschrift. “Owh what’s wrong?” vraagt Caithlyn. “Its from Harry, Harry Styles. His driver hitted us. He’s coming to see us!” roep ik terug. “Wow You’re kidding right?” zegt Caithlyn. “No, here the card. Read it!” zeg ik en smijt het kaartje naar Caithlyn. Suzy is ook nieuwsgierig geworden en leest ook me. “Omg it’s true!” “Yeah I think you girls, just got Lucky. I mean not the accident but about the driver” zegt Suzy. Ik en Caithlyn flippen. Ineens komt ere en dokter binnengelopen. “Girls It’s better to rest. You’ll be better soon. Then you can do what you want.” zegt de dokter. We lachen en we doen het iets rustiger aan. De namiddag gaat zo traag voorbij. Suzy word gebeld. “Here Nel, it’s your mum” zegt ze en ze geeft de gsm aan mij. “heey mama. Je moet niet ongerust zijn, met mij is alles oke.” “Maar kindje toch. Ben je zeker dat ik niet moet afkomen? Wat heb je?” “Neen mama blijf maar veilig thuis. Ik heb een hersenschudding, gebroken ribben en een gebroken been. Maar ik moet nu rusten dus ik ga je laten. Byee” “Dag m’n meisje” Ik geef de telefoon terug en begin muziek te luisteren. Het ziekenhuis eten is echt niet te vreten s’avonds. “Mum can’t we go home and eat there something?” lacht Caithlyn. “Well girls, I have to go. Dad will come tomorrow. Bye girl” zegt Suzy en verdwijnt door de deur. “Caithlyn What happened to Jack Wills?” vraag ik. “To be honest, I don’t know. Mum didn’t say anything. Oh no maybe he’s dead!” zeg Caithlyn en begint te snikken. “No, it can’t be” zeg ik. Er word op de deur geklopt. “You can come in” zeggen we in koor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten