Morgen op de skilatten samen met Emma. We hebben dat afgesproken tijdens het avondeten en we mochten van onze ouders. Toen ik Emma vertelde van mijn ontmoeting met Liam geloofde ze me eerst niet daarna was ze gewoon jaloers. De boys waren er niet met het avondeten oftuwel waren ze maar heel laat komen eten. De volgende dag brak vroeg aan. Ontbijt en dan klaarmaken om te gaan skiën. Emma en ik hadden met elkaar afgesproken aan de skilift. Op weg naar de skilift dacht ik nog veel over gisteren. Natuurlijk was het weer aanschuiven tot en met. Tjah als je naar zo’n druk skioord gaat moet je daarmee kunnen leven. Het was prachtig weer boven en de sneeuw zag er goed uit. “Om 12u hier weer boven eh meisjes” riep mijn ma ons nog toe. We amuseerde ons echt rot. Lachen met de kindjes die vielen, proberen niet van de pannekoekenliften te vallen … Uiteindelijk namen we de lift terug naar boven. Het was iets voor 12 en dus was het superdruk. De zetel lift die we namen was 1 van de langste die je kon vinden. Eens we erop zaten, begonnen de jongens naast ons Engels te praten. Wel heel herkenbaar Engels. “Hye girls, I’m Harry and this is Zayn.” Wat? Die zegt dat gewoon. “Yeah, I know. You’re from One Direction, right?” floept Emma er ineens uit. “Damn, they know us.” “Hah I thougt this was a bad idea” beantwoord Zayn Harry. “Well yeah we are but would you please don’t tell anybody that we ‘re here?” “No problem, our mouths will be shut.” zeg ik nog gauw als het tijd is om uit de zetel lift te gaan. Als we onze ski’s hebben uitgedaan en ze uit het zicht zijn, beginnen we voor de tweede keer deze vakantie te flippen. “OMG, waarom overkomt ons dit?” “Haha, I don’t know but it’s the best thing ever happend to me!” Dan komen onze ouders aan, die een raar gezicht trekken. Na het eten, vertrekken we voor nog een paar uurtjes te skiën. S’avonds bij het eten zitten we bij elkaar. We blijven iets langer zitten dan onze ouders want die gaan naar de bar. En ja daar zijn ze weer, de boys met hun bodyguards. Ze komen de zaal binnengelopen en gaan op hun plaats zitten. Gaan dag zeggen is onmogelijk met die bodyguards. Wanneer we ons dessert gaan halen lijken Zayn en Harry ons herkent te hebben. We nemen een potje chocomousse en gaan terug naar onze tafel. Ik kijk met een reflex over mijn schouder naar hun tafel. Harry steekt zijn hand op en wuift. “Heb je dat gezien?” vraag ik aan Emma. “Nee, wat is er misschien?” “Harry heeft zojuist zitten wuiven naar mij” en we kijken alletwee terug naar de tafel waar Harry naar ons lacht en weer zijn hand opsteekt, waardoor ze nu allemaal in onze richting kijken. Ik en Emma kunnen onze ogen niet geloven. Na het eten gaan we op zoek naar onze ouders, die ergens in de bar moeten zitten. Emma moet direct haar bed in van haar ouders dus nemen we afscheid. Daarna zit ik bij het haardvuur in de lobby maar wat voor me uit te kijken. Als ik zie dat het halftien is, beslis ik om naar mijn kamer te gaan en te gaan slapen. Denkend aan de dag van vandaag stap ik de lift in. “Wel hello, no pain anymore from youre fall yesterday?” zegt een bekende warme stem.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten