woensdag 21 december 2011

Under the mistletoe - PART 6

“So what are we gonna do this afternoon?” vraagt Liam wanneer we gedaan hebben met middageten. “I’m a little bit sick, so I’m gonna skip the afternoon. Bye!” zegt Emma. Daar sta ik nu, alleen met Liam. Waarom deed Emma dit? Express als je het mij vraagt. “You know,” zeg ik “I always wanted to learn how to snowboard. Maybe you can teach me some things?” “Yeah why not, let’s go get a snowboard and go to the easy ones.” zegt Liam en we vertrekken. Met een mooi snowboard (passend bij men kleding) en het juiste paar boots sta ik weer op de skipiste. “So come ‘on put you snowboard on and let me teach you the basics” zegt Liam. Ik zet me neer en doe mijn snowboard aan. “It’s easier to let one foot free” zegt hij. Ik ben zenuwachtig. Ten eerste ik heb nog nooit op een snowboard gestaan en ten tweede Liam ging mij lesgeven. Het leek al een ganse vakantie een droom. Ineens pakt Liam me vast “Come’on up with that lazy ass. You don’t have to be afraid.” Al wankelend sta ik recht, Liam staat voor me. “Now just lean backwards and let it come to me” Ik schuif vooruit maar begin ineens meer vaart te maken dan nodig. Ik bots tegen Liam maar val niet op de grond. “Owh, I’m sorry” stotter ik. “Haha, you’re a fast learner I see, let’s try it again” en hij gaat weer ietsje lager staan. Weer begin ik meer vaart te maken dan nodig en weer bots ik op Liam alleen deze keer blijft hij niet staan. Liam valt en ik op hem. Ja, onze neuzen zijn niet ver van elkaar verwijderd. Het blijft stil en ik kijk in zijn prachtige bruine kijkers. Liam rolt zich van onder mij. “Wel, I think you’ve got 2 left feet of something cause this is the easiest thing.” lacht Liam en de namiddag gaat verder. Tegen de avond heb ik alles wat Liam me geleerd heeft een beetje onder de knie. “That’s it for today, let’s go to the hotel” zegt Liam. Eens we in het hotel aankomen scheiden onze wegen. Emma komt me tegemoet en vraagt “En?? Hoe was het namiddagje Liam?” Ik vertelde haar alles wat er gebeurd was maar niet van de val, dat wou ik voor mijzelf houden. “Was je echt ziek of fakete je?” vraag ik haar. “Ik had echt buikpijn zeh.” antwoord ze. Ik ga naar mijn kamer en douche me. Dan is het tijd voor het avondeten. Mijn ouders komen bij me aan tafel zitten. “We hebben jou nog niet veel gezien. Wat spook jij eigenlijk allemaal uit?” vragen ze me nieuwsgierig. Ik leg hun uit dat ik veel met Emma optrek enzo. Maar One Direction vermeldt ik niet echt. Dan komen ze de zaal binnengelopen, één voor één. Liam loopt als tweede binnen en wat er dan gebeurt lijkt precies op een film. Een vertraagt beeld van Liam, die lacht en wuift naar mij. Mijn dag was echt awesome al zeg ik het zelf. S’avonds zit ik aan het haardvuur. Binnen twee dagen is het kerstmis, shit dat gaat zo voorbij eh. Ineens komt Liam naast me zitten. “So the boys thought to invite you and Emma to our x-masparty tommorownight?” Ik verschiet me rot en begin te lachen. “Are you afraid of me?” vraagt Liam. “No, it just that you … What did you ask again?”

Geen opmerkingen:

Een reactie posten