vrijdag 3 februari 2012

The Blue Dress - Part 9

De rest van de week laat ik Katrien gerust. Soms hoor ik haar achter me roddelen over me maar daar kan ik nu tegen. De pesterijen zijn sterk afgenomen. Gewoon omdat ik voor gans de speelplaats gezegd heb dat ze naar de psycholoog gaat. Dat is wel waar, ik heb niet gelogen ofzo. Ze gaat ernaar omdat ze zo een laag zelfbeeld had sinds de scheiding van haar ouders. Daarom wilt ze ook populair zijn, om haar zelfbeeld op te krikken. Ik heb er niks op tegen maar mij moet ze daarvoor niet pesten. Mijn vriendinnen zijn zich een voor een komen verontschuldigen. Ik heb ze nog 1 kans gegeven. Gelukkig heb ik nog 1 echte vriendin, Stefanie. Het is vrijdagnamiddag en in de les wacht ik op de bel om naar huis te gaan. Vergeten dat Louis vandaag me kwam opzoeken voor een paar daagjes. *TRIIING!* Het  verlossende signaal laat van zich horen. Ik stap samen met Stefanie de poort uit. Ik wacht nog op mijn andere vriendinnen als ik opmerk dat er een porsche aan de overkant van de straat geparkeerd staat. Ook Stefanie heeft het gezien en vind dat de bestuurder, die erbij staat, er redelijk bekend voorkomt.  Hij heeft een zonnebril op en verstopt het grootste deel van zijn gezicht in zijn sjaal. Katrien komt naar buiten gelopen en gaat met haar groepje iets verder staan. Ineens staat de bestuurder op van zijn auto en komt recht op me afgelopen. Mijn vriendinnen kijken me raar aan als ze het zien. Op het moment dat hij vlak voor me staat herken ik Louis. Ik lach en zeg: “hye Louis.” Hij haalt zijn gezicht uit zijn sjaal en zet zijn zonnebril af. Mijn vriendinnen hun monden vallen open. “Ready?” vraagt Louis. “Ready for what?” wil ik er nog uitkrijgen maar Louis onderbreekt me. Hij begint me te kussen. Ik weet totaal niet wat me overkomt. Louis stopt als hij weet dat iedereen het gezien heeft. Nu krijg ik heel wat bekijk en de GSMs staan niet stil. Louis pakt me bij de hand en leidt me naar zijn porsche. Gelukkig kan ik eerst nog afscheid nemen van mijn vriendinnen. Ook Louis geeft hen een knuffel. Stefanie word een beetje rood wanneer Louis haar knuffelt en ik lach. Met een grote snelheid rijden we weg van school. Nu ben ik bijna zeker dat iedereen me opgemerkt heeft. Ik kijk Louis aan met een blik vol ongeloof. Hij ziet het en lacht. “So that was your plan?” vraag ik hem. “Yeah, only there’s one thing more to be done” antwoord hij me. “Owh no, what?” zeg ik nieuwsgierig. “Haha, I’m not gonna tell you” Mijn gsm word zot van alle smsjes. Stefanie en al de rest van mijn vriendinnen smsen mij omdat ze willen weten wat er gaande is. Maar antwoorden kan ik niet want Louis doet de deur open. Ik stap uit en zie dat we aan een hotel zijn. Een paar fotografen schrikken op en pakken hun fototoestel gereed. Maar Louis en ik zijn al lang binnen. “Mr. Tomlinson, the… suite is ready for you” zegt de persoon achter de balie. In de lift is het muisstil. Het voelt zo zalig om Louis zijn hand vast te hebben. Een van het personeel leidt ons naar de suite en wenst ons een prettig weekend. Ik blijf staan met een vragende blik. Louis lacht: “Should I explain?”

Geen opmerkingen:

Een reactie posten