zondag 26 februari 2012

Vast - Part 1

*Tuuutuuut* Ik schrik. Mag een mens nu niet rustig de straat oversteken? Op hakken lopen is niet echt efficiënt als je het niet gewoon bent. Deze ochtend bijna overslapen en dat is echt wel ellendig op een dag als vandaag. Vandaag was het juist 2 maand geleden dat ik naar hier ben verhuist. Van België naar Engeland. Het was altijd al mijn droom geweest. Momenteel leef ik nog bij mij tante maar ik ga gauw een eigen appartementje zoeken. Ik moet binnen een klein kwartiertje op de kantoren van Syco zijn. Ik heb een sollicitatie gesprek voor een job daar. Secretaresse werk maar het is om te beginnen. Mijn voeten doen pijn als ik aan Syco kom. Ik verbijt de pijn en stap naar binnen. Aan de muren hangen verschillende gouden, zilver, bronzen of platina platen. “Hye I’m Jamie, I’m here for…” zeg ik vriendelijk aan de secretaresse. “Yeah yeah, you can sit over there. I’ll call Mr. Griffiths” antwoord de baliebediende verveeld. Ik strompel naar de bankjes om eindelijk rust aan mijn voetjes te geven. “Miss Jamie?” klinkt er achter mij. Ik sta op en begroet de man vriendelijk. Ik zucht effe opgelucht als we in zijn bureau zijn en kunnen neerzitten. “So…” begint de man aan het sollicitatie gesprek. Om eerlijk te zijn dit was mijn eerste sollicitatie sinds ik in België afgestudeerd ben. Maar ik bleef kalm en deed wat er van mij verwacht werd. Een uur ging voorbij en het gesprek leek op zijn einde te komen. Ineens keek hij op zijn horloge en ik kon niet rap genoeg weg zijn. “I’ll call you soon but you’ve gotta go now” zegt hij als hij me vluchtig de deur uitduwt. Verbaasd stap ik richting lift en duw op de knop. Er passeert een groep jongens die vriendelijk goedendag zeggen tegen me. Gauw zeg ik nog dag terug als ik in de lift stap. Eenmaal beneden gekomen verschiet ik  effen van de massas meisjes die buiten aan de deuren staan. Als ik me erdoor wil wurmen schreeuwt er ineens een meisje in mijn oor: “Have you seen 1D?!” Dan valt mijn euro. Die vriendelijke groep jongens dat me dag zeiden, moest One Direction voorstellen. Ik negeer het meisje en strompel door de menigte naar de uitweg. Mijn vriendin stond op me te wachten als ik er eindelijk uit was. Ze lacht me een beetje uit als ze mijn look ziet. Mijn haar door elkaar, mijn rok gedraait… “Tjah boybands” lacht ze. “How did it go?” vraagt ze me als we rustig een koffie aan het drinken zijn. “Well Mr. Griffiths was very nice and it was okay” antwoord ik haar. “You know that Richard Griffiths represent One Direction right?” “Owh no, I didn’t knew that. Well than If I got the job, many girls would be jealous on me” lach ik. Mijn gsm trilt en ik neem op. “Hello Jamie, It’s Richard Griffiths here. Just a quick call to tell you that you can come and try out for some days. I didn’t make up my mind yet but maybe if I work with you, I’ll know it soon. Be at the office at 9am tomorrow”

Geen opmerkingen:

Een reactie posten