Ik kijk Niall aan met de schrik in de ogen. Ik en Niall zijn de enige in de lift. “Owh right, forgotten” zucht Niall. “What?” vraag ik. “Well this lift always gives problems. Last month someone was stuck in it for hours” “No, you mean it? And that on my first day of work” zucht ik. “No I was just kidding. Probably just a malfunction in the system. In this and 10min it will work again” zegt Niall. 10min blijven we stilstaan en naar elkaar soms staren. “Owh look it’s been 10min and it’s still not working!” zeg ik in paniek. “Owh calm down maybe it’s a bigger problem” probeert Niall me te kalmeren. Hij kijkt op z’n gsm. “Damn no signal” vloekt hij. “I’ve got the feeling we’re gonna stuck here for hours” zeg ik met een grote zucht. Ik kijk Niall en hij lijkt het met mij eens te zijn. “ I guess we only have eachother and have to wait” zegt hij. Ik leun achterover en laat me op de vloer schuiven zodat ik op mijn gat op de vloer kom. Met mijn handen ga ik door mijn haar en ik schop mijn pumps uit. “Wow you look different now” lacht Niall. Ik glimlach terug en Niall komt naast me zitten. “Wanna talk? I don’t really know a other thing we can do” vraagt Niall. “Yeah okay” stem ik toe. Zeker een uur babbelen we. Gefrustreerd sta ik op en schop tegen de liftdeur. “Awh damn, not smart” zeg ik als mijn tenen kreunen onder de pijn. “Do they even know, we’re here?” zeg ik. “Euhm I don’t know. I guess they heard it now” zegt Niall met een grijns. “Ha Ha Ha” lach ik verveeld. Er heerst een stilte van ong 5min totdat Niall begint te neuriën. Ik herken ‘Stereo Hearts’ in zijn geneurie. Stil begin ik mee te zingen. Hij kijkt ineens opzij naar mij. Dan begint hij te rappen zoals in het liedje. Bij het refrein val ik weer in. “All right, high five?” zegt Niall op het einde van het liedje en steekt zijn hand op. Ik doe alsof ik hem een high five ga geven maar op het laatste moment haal ik mijn hand weg en wrijf door mijn haar. Niall lacht en het is echt een aanstekelijk lach. Ik kan me nog maar net inhouden. Ineens lijkt het of iemand op de lift springt. “You’re all right out there?” roept een stem langs de buitenkant. “Yeah we’re fine” roept Niall terug. “Owkaay we gonna get you out of there. This might take a little time” antwoord de stem terug. Het is weer muisstil. “Well that’s good news” zucht Niall. Daarna volgt weer een pijnlijke stilte. De lampen springen terug aan en de lift begint te zakken. “Finally” zeg ik blij. Als we uit de lift komen, worden we direct meegenomen naar het ziekenhuis voor een check-up. Al de mensen waren ons aan het aanstaren. Na 5min door te brengen in een of andere kamer voor de check-up mag ik huis. Niall heb ik niet meer gezien nadat we naar het ziekenhuis werden gebracht. Spijtig want ik wou hem zeggen dat ik het eigenlijk wel leuk vond. Op de tram denk ik terug aan de tijd in de lift. Ik in paniek, hij die me probeerde te kalmeren, het uurtje praten… Ik keek op mijn horloge. 20u34, we hadden zo’n 4tal uur in die lift gezeten en ik had dat niet gemerkt. Zo rap ging het voorbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten