De wekker loopt af in een nogal verlaten appartement. Met veel tegenzin staat Bieke op, sinds twee dagen zit ze alleen en ook vandaag is het niet anders. Louis is met de boys naar Parijs en kwam maar binnen een paar dagen terug naar huis. “Dan heb je dan eindelijk een vriendje en nu is hij niet thuis met Valentijn” zucht ik. Ik pak een appel voor ontbijt en zet me voor de tv. Nog steeds in mijn pyjama natuurlijk want kleren moest ik toch niet aan als ik niet naar buiten ging. De rest van de dag ging een beetje saai en traag voorbij. Af en toe naar de gsm kijken en hopen op een berichtje van Louis maar hij had het waarschijnlijk veel te druk. S’avonds ging ik met een vriendin ,dat ik hier had leren kennen, op restaurant. Het was zo eenzaam anders. Als ik terug kwam, dook ik direct in het bed want ik had geen zin om alleen te zitten. Het was echt niet leuk, zo alleen zitten hier. Soms overweegde ik zelfs effen naar België te gaan maar ja… De volgende ochtend was Louis er nog niet want vandaag zat hij in Italië. Ik ben aan het ontbijten wanneer mijn moeder me opbelt. “Hye, ik heb vernomen dat Louis in het buitenland zit. Waarom kom je niet is af?” vraagt ze mij. “Sorry maar zoiets kan ik niet doen als Louis het niet weet” zeg ik. “Maar komaan zeg, je hangt niet van hem af. Wat ga je vandaag doen? Weer daar op je alleentje zitten?” “Ja, je hebt gelijk. Ik zal hem zeggen dat ik naar België ga en dan zal ik zien voor treinen.” En zo geschiedde ook, ik stuurde Louis een bericht en begon met in te pakken. In de kast zag ik het blauwe gestreepte kleedje hangen en moest aan hem denken. Ik pakte de trein die het rapste vertrok naar België. Eindelijk iedereen nog is zien. In België aangekomen was er een ontvangstcomité en een klein feestje erachter. Moe viel ik die avond rap in slaap. Morgen kwam Louis terug naar Engeland en ik zit in België. Hoe zou hij het eigenlijk gevonden hebben dat ik in België zit? Ik kijk op gsm en zei dat Louis me een berichtje heeft teruggestuurd. Hij begrijpt me en zegt dat we elkaar dan binnen een paar daagjes zien. De volgende ochtend heb ik een zware kop als ik opsta. Het is ook bijna muisstil in het huis buiten dat je iemand in de keuken bezighoort. Ik loop op mijn kousevoeten naar beneden in mijn pyjama. Tot mijn verassing staat Louis aan het vuur. Ik kuch om zijn aandacht te trekken en hij lacht. “Just on time, princess. The egs are ready” zegt hij en duwt me op de stoel. Ik geniet van het lekkere ontbijt en van eindelijk Louis te zien. Ik heb gedaan en we ruimen af. Zodra Louis niks meer in zijn handen pak ik hem stevig vast. “Owh I missed you so much” fluister ik in zijn oor. “Me too” fluistert hij terug. Mijn ouders zijn blijkbaar weg dus hebben we het huis voor ons. Films kijken, kussengevechten, wandeling maken… Ik had hem echt verschrikkelijk gemist. Als we terug zijn van de wandeling, doet hij een gebaar dat ik moet blijven staan. Hij komt terug met een grote kartonnen doos met gaten in. In de doos gaat het er wild aantoe, Louis heeft het moeilijk om de doos in bedwang te houden maar het lukt hem. “Happy late Valentine!” zegt hij wanneer hij de doos opendoet. Nieuwsgierig kijk ik erin en zie de schatigste puppy ooit. “Meet our new dog, Loubie” lacht hij. “Hello Loubie” zeg ik tegen het schattige kleine labrador in mijn armen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten