Maar lang duurt het niet. We hadden gegeten en hij had me de liedjes gegeven. Hij was me aan het helpen de liedjes te memoriseren wanneer hij gebeld werd. Ik zag aan zijn gezicht dat het niet fantastisch nieuws was. “I’ve got to go and leave for America. We’ve there a interview tomorrow and after that we need to rehearse for our performance.” zegt hij als hij de telefoon neerlegt. Paar minuten later sta ik buiten te wachten op mijn rit naar huis. Ik had het kunnen weten. Waarom doe ik dit mezelf aan? Met tegenzin stap ik naar mijn huis. Mijn moeder vraagt wat er allemaal gebeurt was maar ik heb ook geen zin om het haar te zeggen. “Komaan Frauke, je kunt het ook zonder hem” probeerde ik mezelf op te peppen. De volgende dag vertelde ik het ganse verhaal aan mijn moeder en het luchtte mij op. Ook zij vond dat ik er mee moest doorgaan. Dus ijverig smeet ik me op de liedjes van Zayn tot ik ze helemaal vanbuiten kon. Zayn had het blijkbaar te druk om me te smsen maar dat had ik wel verwacht. Binnenin was ik toch nog altijd boos op hem. Een week later stond ik alleen in Simon’s bureau. “All right, see what you made of the songs” zegt hij en begeleid me naar een opnamestudio. Ik zet me beste beentje voor en zing het ene na het andere. Zenuwachtig wacht ik buiten het bureau van Simon op de resultaten. Ik word binnengeroepen. “We all agree that you did Zayn’s songs justice. We want to give you a few lessons with a vocal coach to improve your voice. We’re not saying it was bad but there’s some improving needed. After that we want you to start here as one of our new stars.” legt Simon uit. Ik kan het bijna niet geloven. Ze willen van mij een ster maken. Ze stellen me voor aan de stemcoach en vanaf dan gaat alles snel. Ik heb juist nog tijd om mijn moeder te bellen want de eerste les begint al direct. Dit is totaal nieuw voor mij en voelt dus raar aan. Vermoeid kom ik later die dag terug thuis. Mijn moeder is supergelukkig en knuffelt me direct. Mijn stiefbroer en stiefvader feliciteren mij ook maar in mindere maten. Na een paar weken zijn de stemlessen afgelopen en word ik terug bij Simon verwacht. Deze keer is mijn moeder erbij want er moeten een paar dingen geregeld worden zoals school, kosten … Van Zayn trek ik me niks meer aan, vanaf nu concentreer ik me op mijn carrière. Nooit gedacht dat ik er ooit een van mijzelf zou hebben. Mijn leven zit in een stroomversnelling. Op school krijg ik het statuut van een speciale leerling aangemeten wat betekent dat ik veel meer afwezig mag zijn. Danielle vind dat natuurlijk spijtig maar tegelijkertijd is ze blij voor mij. De liedjes die Zayn had geschreven worden opzijgeschoven en ze zeggen dat ik een liedje samen met een team moet schrijven. Het is echt spannend om zoiets te doen. Uiteindelijk word het een traag liedje waar ik mezelf begeleid op mijn gitaar en zing over de gevoelens die ik heb voor een jongen die me steeds teleurstelt. ‘Dissapointment’ is de titel. En jaah het is geïnspireerd op Zayn. Niet veel later word de videoclip gefilmd. Ik krijg ook een officiële twitter en facebookpagina. Naargelang de dagen voorbijgaan krijg ik meer en meer fans. Dan is het tijd om aan de promotie te beginnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten