dinsdag 6 maart 2012

Vast - Part 10

Alles is makkelijker gezegd dan gedaan. Toch vandaag niet, ik praat wel morgen met hem. Ik  ga terug naar mijn appartement en zet me op de venster bank. Met mijn muziek in mijn oren kijk ik naar buiten. Beweging beneden trekt mijn aandacht. Het zijn de jongens die weer aan het ravotten zijn. Alsof Niall weet dat ik kijk, vecht hij hard voor de bal. Ik moet wel lachen als hij een paar keer op de grond gaat omdat hij te hard zijn best doet. Ik ga weg van het raam en kruip in de douche. Vandaag is lekker vroeg in het bedje kruipen. Morgen is het vroeg dag, ik moet met Richard de hele dag weg. De volgende dag is vermoeiend en lang. Van hier naar daar, een ganse dag lang. “Owh forgot this. Jamie, could you bring this to the office?” vraagt Richard me op het einde van de dag. Ik was moe maar stemde toe. Het was toch een kleine omweg maar ja… Ik slenterde zowat de kantoren binnen, tegen de stroming in want iedereen ging naar huis. Eindelijk ben ik op Richards bureau en leg het waar het moet. De kantoren lijken zo goed als verlaten en ik pak de lift. Ondanks dat de kantoren zo goed als leeg waren komt er toch nog iemand bij me in de lift staan. De lift vertrekt en ik hoop weer niet vast te zitten. Ineens drukt de jongen op een knop en de lift blijft hangen. “Uhm Excuse-me? What are you doing?” vraag ik. De jongen draait zich om. “Hye Jamie” zegt de jongen als hij zijn muts aftrekt en zijn blonde haren tevoorschijn komen. “Niall what…” wil ik zeggen maar hij legt zijn vinger op zijn mond. “You know, months ago we were stuck in this elevator. You panicking and stuff. From that moment we were stuck together in this elevator, I started to like you. But when you came working with us, you spending more time with me, I fel in love with you. I wanted you to know but I couldn’t say it. In LA, when you watched Liam the whole time, I started to get jealous. So that’s the explanation of my reaction that day. Since you kissed me and the manager reacted like that, I was feeling a little bit like it was my fault. I should have kissed you earlier and say that I liked you. And now I want to make it up to you” zegt hij. Ik had hem al lang kunnen vastpakken maar zijn handen hadden de mijne vast zodanig dat ik het niet kon. Ik had nu ineens het warme gevoel over heel mijn lichaam. Die woorden die hij juist gezegd had… Hij keek me in de ogen en vroeg: “Can I kiss you now?” Ik bekeek hem met een gezicht van ‘moet je dat nog vragen?’ Hij had het door en pakt me vast. Het kon nog langer duren. “New start?”vraagt hij. Ik druk op de knop en zeg: “Off course” We haasten ons naar de auto die klaarstaat. Niall wilt me weer vastpakken maar ik laat het niet toe. “Just one question, mister. Did you do this on your own or was there some help?” vraag ik hem met een grijns. “A little bit help from the boys and Richard, I guess. But I’ll do anything if I lost you again” zegt hij verlegen. “Puut! Wrong answer!” lach ik en Niall snapte er niets van. “You’re such a cutie when you don’t get it. I was joking” licht ik toe. Niall lacht weer aanstekelijk en ik kan me niet inhouden. Hij pakt me vast en zegt: “You’re mine, don’t forget that for-ever”

Geen opmerkingen:

Een reactie posten