“Sir?” “Yes, Abbigail” “I’m not feeling wel. Can I call home?” “Ok, if you think you’re too sick…” Ik pak mijn spullen bijeen en loop de klas uit. In het secretariaat doe ik alsof ik naar huis bel. Als ik buiten kom, staat mijn vriendin al te wachten. “Wow, that took you long. Let’s go!” zegt ze. Ik ben Abbigail, 15jaar en hevig Directioner. Ik heb een engelse papa en een Belgische mama. Ik leef sinds mijn geboorte al in Engeland en ben tweetalig opgevoed: Engels en Nederlands. Samen met mijn vriendin, Suzie, ben ik op weg naar een signing van One Direction. Het begint maar om 16u maar om zeker te zijn vertrekken we nu al. “I hope we’re not the only one thinking to be their early.” zeg ik. “I’m afraid for that.” zegt Suzie. Eindelijk komen we aan in het shoppingcentrum. Het valt al bij al nog mee, geen overrompeling dus. De ranghekken staan al klaar en er staan al heel wat andere meisjes in. Ik schat dat het toch nog een 80tal voor ons is. Maar ja, voor het wachten hebben we onze voorzorgen genomen. Muziek dus. Het is bijna tijd, zenuwachtig probeer ik een glimp op te vangen van hoeveel mensen er nog achter ons staan. Ineens hoor ik een gegil en gekrijs en draai me om. One Direction zet zich aan de tafel en zwaait. Ik tel echt elke keer af als ik een meisje zie passeren maar het duurt lang. Nog 20 te gaan. “Come’on move!” zegt Suzie en ik lach. We staan nu recht voor de boys, een ranghek dat is wat er nog tussen zit. Suzie en ik pakken al wat foto’s en zwaaien. Van elke boy krijgen we een zwaai terug. Bij Niall verschijnt er zelfs een duim en een grote lach. Ik steek mijn duim terug op naar hem en wacht zenuwachtig mijn beurt af. “Almost there” zegt Suzie wanneer er nog maar 5 voor ons staan. Mijn hart gaat wilt te keer als we onze beurt moeten afwachten. Dan gebeurt het, ik en Suzie lopen naar de tafel. Van Louis krijg ik een “How are ya?” en een knuffel. Foto’s en handtekeningen ook natuurlijk. Dan passeren we Harry, Suzie’s lieveling. Ik trek een foto van haar wanneer ze een knuffel en een kus krijgt. “Hello darling” zegt Zayn wanneer hij mijn Cd en foto signeert. Liam is superlief en geeft me een kus op de wang. Maar dan is het de beurt aan Niall, de meest cute boy op heel de wereld… Hij signeert mijn cd en foto. Ik let effen niet op wanneer hij de foto omdraait en erachter ook iets opschrijft. De knuffel en de kus mochten voor mij langer duren maar er waren nog veel andere meisjes die een kans moesten krijgen. Ik en Suzie fangirlden heel de weg terug naar huis. We bekeken alle foto’s die we getrokken hadden en ze waren allemaal redelijk goed gelukt. Ik bleef nog effe bij Suzie omdat ik anders te vroeg ging thuis zijn en mijn ouders het zouden merken. Suzie haar ouders waren eenmaal laatwerkers. “OMG!! Super, you’ve take a pic of me and Harry hugging. You’re the best!” gild Suzie wanneer ze de foto’s op haar laptop zet. We wissen de slechtste en wisselen foto’s uit. Ik krijg weer een warm gevoel vanbinnen als ik de foto van mij en Niall zie, hij was toch o zo mooi…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten