Stilaan begon ik uit de verdoving te gaan en meer te beseffen wat Louis tegen me gezegd had. Hij vond mij leuk, hij vond me mooi, hij wou iets beginnen met mij… Ik kon wel flippen maar deed het niet. Wat zouden al die mensen nu denken van mij moest ik het doen? Rustig bleef ik ,met een grote glimlach op mijn gezicht, naar mijn muziek luisteren. Die glimlach werd groter wanneer het aan 1D was. Na een paar uurtjes mocht ik eindelijk uit de trein. Mijn moeder stond me op te wachten maar ze trok een rare blik als ze Katrien niet zag uitstappen. “Sorry, maar Katrien is vroeger afgekomen. We hebben ruzie gehad en ik heb haar weggestuurd.” zeg ik en loop naar de auto. “Ruzie?” vraagt ze. “Ja ma ruzie, maar meer zin heb ik niet om erover te vertellen” zeg ik op een verveelde toon en mijn ma zwijgt de ganse rit. “En? Hoe was het?” vraagt mijn vader nieuwsgierig. Maar ik negeer hem en ga naar mijn kamer. “Niet echt goed” zucht mijn moeder nog achter me. Ik plof op mijn bed met gemengde gevoelens. Was de citytrip nu rampzalig of supergoed? Geen van beide. Het was iets tussen de twee. Het reisgidsje in Katrien en de ruzie later die dag waren echt het dieptepunt. Maar dan had je Louis en zijn streken dat het hoogtepunt waren. Overmorgen zie ik Katrien weer, owh wat gaat dat worden? Moet er niet aan denken. Mijn gsm trilt, een berichtje van Louis. “Hope you get home safe. I’m sorry about what happend but we still are friends? I hope you understand it” “I did get home safe and I understand. There’s no other way. We can still be friends, no problem” stuur ik hem terug. Dat gaat wel duur worden ,dat berichtjes sturen naar elkaar, maar ik heb het er voorover. Ik droomde over de momenten die we hadden. Ik ruikte aan mijn jurk en die rook naar Louis. Ik deed de jurk zo rap mogelijk uit en deed iets anders aan. Ik was zo geobsedeerd dat die geur niet weg mocht gaan. Maar wat wil je? Ik zette mijn computer aan. Daar zag ik dat ik geen vrienden niet meer was met Katrien op facebook. Dat kon mij niks schelen. Stefanie, een andere trouwe vriendin van me, had me een mail gestuurd met alle dingen dat Katrien over mij had gezegt. Ik schrok van haar al in Londen maar dit was echt erger. Ze zei dat ik een slet was omdat ik constant met jongens aan het flirten was. Dan zou ik nog is haar geld gestolen hebben en haar zonder reden terug naar België gestuurd hebben. De tranen stonden in mijn ogen. Hoe durfde ze? Dat moest ze terug nemen of ik ging hetzelfde doen. Ik was zo kwaad en teleurgesteld. Hoe gingen ze nu over mij in het school denken? Gelukkig heb ik Stefanie nog. Ik tweette de woede uit mijn lijf. Ik word gebeld en neem op. “Well, looking at those tweets. You’re pretty angry right now. What’s wrong?” zegt Louis zijn stem. “Sinds when do you call me?” “Can’t I? Isn’t that what friends do when they see their friend need some cheer up?” “Yeah, okay I’m just surprised” lach ik. “Katrien said some bad things about me. Like that I stole her money and was flirting with every guy.” “Owh she’s just jealous at you. It will get away and she’ll be begging to be your friend again” “Really?” “Yeah you’re too amazing to let go. But I gotta go now. Just let it go true and enjoy the rest of your time. Byee” “Byee” Wow, belt hij me nu ook? Dit is gewoon een droom. Morgen word ik wakker en zal dit niet anders zijn geweest dan een droom waarschijnlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten