De volgende uren gaan heel maar echt heel traag voorbij. Ik verveel me steendood en UAN staat op replay. Uit pure verveling beslis ik dan maar om een halfuurtje vroeger te gaan slapen. “Well, I think we’ve got to do this more” grapt mijn vader als ik hem slaapwel zeg. Ik val nog redelijk rap in slaap maar word terug wakker rond middernacht omdat mijn GSM trilt. “Sorry for waking you up but I’ve got some great news. I’ve some tickets for the show of this weekend. I hope you can come It’s in London. If your parents don’t want to bring you, I can arrange that. I’ve got 2 tickets so you can bring someone with you. I hope we can meet afterwards” Ik flip voor de zoveelste keer deze week. Hij heeft ticket, ik mag naar een 1Dconcert gaan en ik ga Niall terug zijn. Het wolkje waarop ik leefde werd steeds groter en groter. Maar hoe ging ik dat aan mijn ouders zeggen? De volgende avond raap ik al mijn moed bijeen en ga naar beneden. “Mum, dad? I’ve got something to say.” zeg ik. “You see, she’s got a boyfriend.” lacht mijn broer. “No, I’ve won tickets for the 1Dconcert this weekend in London.” “You what?” zegt mijn moeder verbaast. “Well, that’s on time.” zegt mijn vader. “I’m going with Suzie and there’s gonna be a driver picking us up.” zeg ik verder. Tegen Suzie had ik hetzelfde gezegt, ik kon moeilijk het echte verhaal aan haar vertellen. Dat kon ik niet, dat was mijn geheim. Ondertussen had ik naar Niall al gesmst dat ik kon maar dat mijn ouders me niet konden wegdoen. Mijn ouders beseften dat ze niets anders konden doen dan me laten te gaan. “Okay, we’ll let you go.” zegt mijn vader. Blij ren ik terug naar mijn kamer en kijk ik naar mijn gsm. “There’s a driver that will pick you up and he has the tickets. Well, then I see you this weekend. Great!” OMG, het dringt me pas door op de dag zelf dat ik heel waarschijnlijk Niall weer ga zien. Suzie was al een hele dag bij me en nu waren we ons aan het klaarmaken voor het concert. De chauffeur ging er al binnen een halfuur staan. Gelukkig waren we op tijd klaar. Al 5 minuten stonden we te ijsberen in mijn kamer vooraleer de deurbel ging. “Hye I’m here to pick up misses Abbigail and Suzie” klinkt het nadat mijn mama de deur had opengedaan. Heel rustig maar vol zenuwen stappen we richting de auto. “You’re very Lucky girls, you know” zegt de chauffeur wanneer we vertrekken. De rit duurt heel lang. Als we aankomen geeft de chauffeur ons de tickets en wijst ons de weg. Bij de ticketcontrole merken we dat het niet 2 maar 4 tickets zijn. De gewone tickets worden afgegeven en de andere krijgen we in een andere vorm terug. Meerbepaald: VIP backstage pasjes. Megafangirlmoment. We kunnen onze ogen niet geloven maar er staat weldegelijk in koeien van letters VIP. Het concert zelf gaat veel te rap voor bij. We proberen het ganse concert lang wuiven terug te krijgen van de boys maar het is moeilijk als je zo hoog zit. Ik ben echt teleurgesteld als het concert gedaan alhoewel het beste toch nog moet gebeuren. Vol zenuwen gaan we via de trappen naar beneden richting de VIP area.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten